Podręcznik

1.4. Zuse Z3

Z3 to pierwszy działający, w pełni automatyczny komputer z możliwością programowania zbudowany przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse w 1941 roku (Rys.1). Maszyna była wykorzystywana w czasie wojny do obliczeń niezbędnych przy projektowaniu skrzydeł samolotów. Z3 był maszyną przekaźnikową. Komputer mógł wykonywać operacje dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia i pierwiastkowania na binarnych liczbach zmiennoprzecinkowych przechowywanych w 64 słowach pamięci. Program zapisany był na ośmiokanałowej taśmie perforowanej i wykonywany w miarę wczytywania. Ciekawostką jest, że w celu realizacji pętli należało skleić końce taśmy. Dane były wprowadzane przez klawiaturę, a wynik odczytywany z wyświetlacza. Częstotliwość zegara taktującego procesor wynosiła 5 1/3 Hz, a operacja mnożenia zajmowała ok. 3 sekundy. Z3 był maszyną wyprzedzającą swoją epokę. Współczesnym komputerom, pod względem zasady działania, bliżej jest właśnie do tego niemieckiego projektu, niż do amerykańskiego ENIAC’a.

Rys.1 Replika Zuse Z3 w Deutsches Museum w Monachium [źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Z3]