Podręcznik

2.3. AGP

AGP (ang. Accelerated Graphics Port) stanowi pewne przedłużenia magistrali PCI. Magistrala AGP została opracowana w 1997 roku i umożliwia bardziej wydajną pracę procesora graficznego. Dzieje się tak dlatego, że procesor graficzny sprawuje wyłączną kontrolę nad magistralą AGP (jest tylko jedno gniazdo takiej magistrali). Nic innego nie jest do niej dołączone. Magistrala AGP bazuje na specyfikacji PCI 2.1, zmienia jednak znaczenie niektórych sygnałów i wprowadza szereg nowych. Jest to 32 bitowa magistrala pracująca z częstotliwością 66 MHz. Magistrala AGP przechodziła liczne modyfikacje ustanawiające różne tryby pracy:
•    Tryb 1x. Jest to proste rozszerzenie standardu PCI, w którym dzięki podwojeniu częstotliwości pracy zegara taktującego do 66 MHz, uzyskano teoretyczny maksymalny transfer 264 MB/s. W tym trybie stosowano napięcie 5V.
•    Tryb 2x. Częstotliwość zegara pozostała taka jak poprzednio, ale wymiana danych odbywa się podczas narastającego i opadającego zbocza sygnału taktującego. Teoretyczna przepustowość wynosi 532 MB/s. Napięcie zasilające wynosiło 3.3 V.
•    Tryb 4x. Różnica w stosunku do trybu poprzedniego polega na tym, że w czasie zbocza wykonywane są dwie transmisje, a więc teoretyczna przepustowość wzrasta do 1064 MB/s. Tryb ten pracuje ze znacznie obniżonym poziomem napięcia - 1.5V (AGP 2.0). Specyfikacja AGP 3.0 również definiuje tryb 4x, ale poziom napięcia zasilającego wynosi 0.8 V. Te dwa tryby 4x nie są ze sobą kompatybilne.
•    Tryb 8x. W czasie zbocza sygnału taktującego wykonywane są cztery transmisje. Teoretyczna przepustowość wynosi 2128 MB/s. Jest to ostatni i jednocześnie najszybszy tryb działania AGP. Napięcia zasilające wynosi 0.8 V.
Wraz z magistralą AGP pojawiły się dwie istotne nowości. Pierwszą z nich jest tablica GART (ang. Graphics Address Remapping Table) umożliwiająca sprzętowe przeadresowywanie obszarów pamięci karty graficznej na obszar pamięci RAM. Dzięki temu karta graficzna ma dostęp do wydzielonego obszaru RAM. Pamięć RAM jest dużo tańsza, ale i dużo wolniejsza, niż pamięć karty graficznej. Drugą z nowości był mechanizm DIME (ang. Direct Memory Execute). Dzięki niemu akcelerator graficzny mógł operować na teksturach bez potrzeby wprowadzania ich do pamięci lokalnej. Jednak działania na teksturach trzymanych w pamięci RAM były dużo wolniejsze.