Podręcznik
1. Wprowadzenie
1.12. Rodzaje fal EM w prowadnicach falowych
Do tej pory zajmowaliśmy się falą płaską rozchodzącą się w nieograniczonej przestrzeni, która jest ważnym rodzajem fali elektromagnetycznej w dziedzinie zastosowań telekomunikacyjnych bo występuje pomiędzy antenami nadawczą i odbiorczą.
Niemniej istotne jest rozchodzenie się fal elektromagnetycznych we wszelkiego rodzaju liniach transmisyjnych, w których fale prowadzone są w określonym kierunku. Linie te nazywamy prowadnicami falowymi. Prowadzenie fal uzyskuje się wzdłuż określonego układu przewodników lub dielektryków (tzn. w obszarach cylindrycznych, których granicę są przewodzące lub są to granice dwóch dielektryków, ewentualnie odpowiednia kombinacja wymienionych materiałów). W przypadku prowadzenia fal wzdłuż przewodników, możliwe jest rozchodzenie się energii elektromagnetycznej w liniach składających się z dwóch lub więcej przewodów, a także w rurach (najczęściej o przekroju prostokątnym albo kołowym) nie zawierających wewnątrz dodatkowych przewodników, tzw. falowodach. Natomiast przykładem prowadnicy falowej będącej układem warstw dielektrycznych jest światłowód, bez którego trudno wyobrazić sobie dzisiejszą telekomunikację.
Określenie postaci fali elektromagnetycznej w prowadnicy falowej wiąże się z poszukiwaniem rozwiązań równań Maxwella, które jest zagadnieniem matematycznym innego typu niż w przypadku fali w nieograniczonej przestrzeni. Ze względu na to, że mamy tu do czynienia z obszarem cylindrycznym o granicy przewodzącej lub w formie granicy dwóch dielektryków, musimy teraz uwzględnić warunki brzegowe. Dlatego własności fal elektromagnetycznych w prowadnicach są inne niż dla fali płaskiej.
Okazuje się, że fale w prowadnicach falowych nie muszą być falami typu TEM, tzn. mogą one mieć składowe pól elektrycznego i magnetycznego wzdłuż kierunku rozchodzenia się fali. Wprowadzić należy klasyfikację możliwych rodzajów fal nazywanych również modami.
Przyjmijmy, że fala rozchodzi się zgodnie z kierunkiem osi z i wtedy wyróżnia się następujące typy fal:
Tabela 1.1. Zestawienie właściwości typów fal.
Typ fali | Właściwości pola E i H |
---|---|
Fala typu TEM | Ez=0 – pole elektryczne leży w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji fali, Hz=0 – pole magnetyczne leży w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji fali; |
Fala typu TM (zwana też E) | Ez≠0, Hz=0 – pole magnetyczne leży w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji fali; |
Fala typu TE (zwana też H) | Hz≠0, Ez=0 – pole elektryczne leży w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji fali; |
Fala typu EH | Ez≠0, Hz≠0 |
Z powyższego wykazu wynika, że tylko pierwszy z wymienionych typów fal jest falą poprzeczną. Prowadnice falowe, w których mogą rozchodzić się rodzaje TEM nazywamy liniami TEM lub prowadnicami TEM. Struktura prowadnicy TEM musi zawierać co najmniej dwa przewody. Przykładem linii TEM jest linia współosiowa, tzw. kabel koncentryczny.
Fale E i H rozchodzą się w falowodach. Falowody stosuje się do prowadzenia fali elektro-magnetycznej z mniejszymi stratami niż w linii TEM (np. w transponderach satelitów telekomunikacyjnych) lub do przesyłania dużych mocy, których przesłanie nie jest możliwe linią współosiową (np. w radarach).
Fale typu EH występują między innymi w falowodach dielektrycznych i światłowodach.