Podręcznik

2. Rezonator jako obciążenie toru

2.2. Parametry

Obwód zastępczy z rys.2.8c jest opisany trzema elementami: L, C i G. Wartości te są związane z dwoma parametrami rezonatora: częstotliwością rezonansową \omega0n, i dobrocią własną rezonatora Q0n.

  

\omega _{0n}^{2}=\frac{1}{LC};

(2-26)  
  

Q_{0n}=\frac{\omega _{0n}C}{G}=\frac{1}{\omega _{0n}LG};

(2-27)  

Wynika z tego, że znajomość \omega0n i Q0n nie pozwala jednoznacznie określić wartości L, C i G.
Na podstawie obwodu można określić także dobroć całkowitą QL i zewnętrzną QZ,

  

Q_{Ln}=\frac{\omega _{0n}C}{Y_0+G};\, \, Q_{Zn}=\frac{\omega _{0n}C}{Y_0};

(2-28)  

związane ze sobą zależnością (2-9).
Kolejnym ważnym parametrem jest współczynnik sprzężenia \beta:

  

\beta =\frac{Q_0}{Q_Z}=\frac{Y_0}{G};

(2-29)  

Ze względu na wartość \beta rezonator może być zakwalifikowany do jednej z trzech grup:
•    \beta < 1 - rezonator sprzężony podkrytycznie,
•    \beta = 1 - rezonator sprzężony krytycznie,
•    \beta > 1 - rezonator sprzężony nadkrytycznie.
Admitancja rezonatora yr może być zapisana bez użycia elementów obwodu zastępczego:

  

\mathrm{y_r}=\frac{G+j(\omega C-\frac{1}{\omega L})}{\mathrm{Y_0}}\cong \frac{1}{\beta }(1+j2Q_0\frac{\delta \omega }{\omega _0});

(2-30)  

Trzy parametry: \beta, \omega0 i Q0 mogą być wyznaczone w oparciu o pomiary.