Podręcznik
3. Rezonator włączony transmisyjnie
3.1. Parametry
Ten sposób włączenia rezonatora charakteryzuje się tym, że przesyłanie mocy miedzy wrotami odbywa się jedynie w przypadku pobudzenia rezonatora, to znaczy w sąsiedztwie częstotliwości rezonansowej. Istnienie na charakterystykach z rys.3.12b „górek” transmisji i „dolin” mocy odbitej oznacza, że rezonator został pobudzony.
Do opisania zachowania rezonatora możemy użyć dwa typy obwodów zastępczych: z obwodami RLC szeregowymi i równoległymi. Przyjmując, że dla każdego modu wprowadzimy jeden obwód RLC, to pełny obwód zastępczy staje się złożony (zapraszamy do komentarza).
Ograniczymy rozważania do pasma częstotliwości wokół wybranej częstotliwości rezonansowej. Obwód zastępczy upraszcza się wtedy do postaci pokazanej na rys.3.10A i rys.3.10B. Wybierając obwód równoległy GLC i transformując na stronę rezonatora obciążenia z obu prowadnic falowych otrzymujemy najprostszy obwód zastępczy z rys.3.10C. Służy tylko do określenia współczynników sprzężenia, gdyż przestał być dwuwrotnikiem.
Rys.3.10. Obwody zastępcze rezonatora sprzężonego transmisyjnie.
A) Obwód szeregowy. B) Obwód równoległy. C) Po przetransformowaniu admitancji Y01 i Y02.
Rezonator włączony transmisyjnie sprzężony jest z dwiema prowadnicami falowymi, dlatego należy zdefiniować dwa współczynniki sprzężenia, zwykle różnej wartości.
|
|
(3-34) |
Dobrocie definiujemy tradycyjnie:
|
|
(3-35) |
