Podręcznik

3. Radiolinia

3.1. Równanie transmisji mocy

W pokazanej na rys.3.16 strukturze łącza radiowego nadajnik wysyła moc PN anteną o wzmocnieniu GN. Gęstość mocy w miarę oddalania zmienia się jak 1/R2. Gęstość mocy S w odległości R:

  

S[\mathrm{W/m^{2}}]=\frac{P_NG_N}{4\pi R^2};

(3-4)

Moc PO odbierana przez odbiornik:

  

P_O=SA_{ef};

(3-5)

Tutaj Aef jest skuteczną powierzchnią anteny odbiorczej. Można ją zapisać wykorzystując parametr wzmocnienia anteny odbiorczej:

  

A_{ef}=\frac{\lambda ^{2}G_O}{4\pi };

(3-6)

Dochodzimy łatwo do równania transmisji mocy:

  

P_O=P_N\frac{G_NG_O\lambda ^2}{(4\pi R)^{2}};

(3-7)

Jest oczywistym, że moc odbierana jest zależna od mocy wypromieniowanej przez nadajnik. Zależy ona też od wzmocnień GN i GO obu anten. Moc odbierana maleje jak 1/R2. Jednakże iloczyn G_NG_O\lambda ^2 nie maleje ze wzrostem częstotliwości jak 1/f2, gdyż wzrastają wzmocnienia.
 

Rys.3.17. Porównanie tłumienia dla transmisji sygnału w wolnej przestrzeni i linią transmisyjną.

Równanie transmisji mocy pozwala porównać tłumienie sygnału przy transmisji w wolnej przestrzeni i linią transmisyjną. Okazuje się, że transmisja w wolnej przestrzeni jest zdecydowanie korzystna na duże odległości, np. transmisja satelitarna, międzysatelitarna. Przy odległościach kilometrów – setek kilometrów najlepsze rezultaty osiąga się przy użyciu światłowodu, o najmniejszym znanym tłumieniu.