Podręcznik

Może się zdarzyć, że zaciski wyjściowe stabilizatora ulegną zwarciu. Popłynie wtedy przez nie pewien prąd I_ZW, nazywany prądem zwarciowym. W zależności od konstrukcji stabilizatora ten prąd może być znacznie większy od maksymalnego prądu dopuszczalnego I_O(MAX), ale może też być prądem jemu równym, albo nawet znacznie mniejszym. W wielu stabilizatorach stosuje się specjalne zabezpieczenia, których zadaniem jest ograniczanie prądu zwarciowego do takiej wartości, która nie grozi zniszczeniem układu.

Nietrudno zauważyć, że zwarcie wyjścia stabilizatora skutkuje wydzieleniem w nim dużej mocy równej:

$P_{ZW}=U_{WE}\cdot I_{ZW}$

i najczęściej ta moc oraz wydzielające się ciepło, a nie sam prąd zwarciowy, powoduje awarię stabilizatora.

Większość gotowych, scalonych stabilizatorów napięcia stałego (np. seria popularnych stabilizatorów 78XX/79XX) jest wyposażona w obwody, które zabezpieczają układ scalony przed uszkodzeniem w wypadku zwarcia jego wyjścia. Zabezpieczenie jest najczęściej dwojakie i chroni stabilizator zarówno przed zniszczeniem nadmiernym prądem, jak i przed przegrzaniem na skutek wydzielenia się nadmiernej mocy. Po przekroczeniu którejś z granicznych wartości (określonego prądu wyjściowego lub temperatury wewnątrz układu), stabilizator zostaje wyłączony. Po usunięciu przyczyny zadziałania zabezpieczenia następuje powrót do normalnej pracy.