Podręcznik

1. Definicja telekomunikacji

1.1. Kryteria podziału telekomunikacji

Niniejszy podręcznik dotyczy wyłącznie aspektów technicznych telekomunikacji, choć jak to wynika z definicji do telekomunikacji zalicza się też działalność nietechniczną w jej obszarze, na przykład marketing usług telekomunikacyjnych. Z technicznego punktu widzenia trzy najważniejsze kryteria podziału telekomunikacji to:
przeznaczenie wiadomości, rodzaj wiadomości i rodzaj czynności.
Wiadomości z jednego źródła mogą być kierowane równocześnie do wielu odbiorców i wtedy mówimy o telekomunikacji rozsiewczej, Może też być odwrotnie. Z wielu źródeł wiadomości mogą być kierowane do jednego punktu – to telekomunikacja zbiorcza. I wreszcie telekomunikacja porozumiewawcza. W tym przypadku wiadomości są przesyłane dwukierunkowo między dwoma lub wieloma punktami.

Przykład 1.1
Telekomunikacja rozsiewcza
– rozsyłanie wiadomości za pomocą e-maili do wielu odbiorców.
Telekomunikacja zbiorcza – przesyłanie obrazów z wielu kamer w mieście do centrum nadzoru.
Telekomunikacja porozumiewawcza – łączność telefoniczna.
 

Przesyłane wiadomości mogą mieć różne źródło i różną postać. Źródłem wiadomości może być człowiek, ale może też być jakieś urządzenie, np. serwer, kamera. Wiadomość może mieć postać sygnału, np. mowa ludzka, ale może też mieć inną postać, np. arkusza programu Excel. 
Z technicznego punktu widzenia najważniejszy jest podział telekomunikacji biorący pod uwagę rodzaj czynności. Wiadomość niezależnie od źródła i jej postaci musi być przetworzona na postać umożliwiającą jej przesłanie (teletransmisja) do właściwego odbiorcy (komutacja).