Podręcznik

3. Fale elektromagnetyczne

3.5. Tłumienie

Tamowność można przedstawić w następującej postaci:

\gamma\left(f\right)=\alpha\left(f\right)+j\beta(f)  

gdzie: α(I) – tłumienność jednostkowa wyrażana na przykład w [dB/km], β(I) – przesuwność jednostkowa odpowiednio w  [rad/km]. 
Obie te wielkości mają głęboki sens fizyczny. Jeżeli linia jest dopasowana (zgodność impedancji w całym połączeniu – brak odbić sygnału) to sygnał nadawany o napięciu UN (f) i sygnał odbierany o napięciu  UO (f) są powiązane następującą zależnością:

U_O(f)=U_N(f)e^{-\left[\alpha\left(f\right)+j\beta\left(f\right)\right]l}  
Dla pewnego kabla U-UTP kategorii 5e firmy Bitner tłumienność α odcinka o długości 100 m dla częstotliwości: 1 MHz, 10 MHz i 100 MHz wynosi odpowiednio: 2 dB, 6 dB i 19,9 dB.

Napięcie maleje eksponencjalnie wzdłuż linii tym szybciej im większe jest jej tłumienie jednostkowe α(f).  Z tego powodu wygodniej byłoby wyrażać wielkość tłumienia w jednostkach zwanych Neperami [Np], a nie w [dB]. W przypadku mocy mamy zatem:

\alpha\left(f\right)\left[\mathrm{Np}\right]=\frac{1}{2}\mathrm{ln\ }\frac{P_n}{P_o}  

    oraz  

\alpha\left(f\right)\left[\mathrm{dB}\right]=10{\mathrm{log}}_{\mathrm{10}}\frac{P_n}{P_o}  

1 Np = 8,686 dB.

Tłumienie jednostkowe toru wynosi 20 dB/km. Tłumienie toru w Neperach wynosi: 2,308 Np.