Podręcznik

3. Parametry techniczne podwozi zrobotyzowanych w pojazdach cywilnych i wojskowych

Podstawowym wymaganiem, stawianym podwoziu zrobotyzowanemu dla pojazdu mobilnego jest tzw. dzielność terenowa, czyli wysoka zdolność do poruszania się w trudnym środowisku, niejednokrotnie dopiero co rozpoznanym, czyli wcześniej nie znanym. Środowisko takie dla pracy np. robota mobilnego do rozbrajania min lub innych ładunków wybuchowych jest normą. Przecież taki jest cel konstrukcji tego typu robota: jedź tam, gdzie dla człowieka byłoby to niebezpieczne. 
W związku z powyższym podwozia zrobotyzowane często poruszają się w takim terenie, w którym łatwo może dojść do zatrzymania czasowego lub trwałego podwozia mobilnego. Wpływa na to cały szereg czynników m.in.: kształt terenu, konstrukcja podwozia oraz jego sterowanie (np. w przypadku pojazdu bezzałogowego) lub sam kierowca pojazdu mobilnego i jego umiejętności. Niedoświadczony i źle wyszkolony może doprowadzić do ugrzęźnięcia pojazdu, zaś kierowca odpowiednio przeszkolony jest w stanie tak manewrować pojazdem, aby pokonywać zaistniałe przeszkody terenowe i trafnie przewidywać inne nie do pokonania. W przypadku pojazdu bezzałogowego sprawne poruszanie się tegoż zależy od stopnia zaawansowania układu sterowania podwoziem zrobotyzowanym, jeżeli to jest pojazd autonomiczny lub/i operatora, jeżeli pojazd jest sterowany zdalnie.
Powszechnie wiadomo, że pojazdy mobilne mogą poruszać się w coraz to bardziej zróżnicowanym środowisku. Stało się tak, ponieważ parametry terenowe ich podwozi w miarę upływu lat zwiększyły się na skutek wykorzystania w ich budowie właśnie mechatroniki. Możliwe się stało opracowanie coraz to nowszych rozwiązań technicznych, które wykorzystano w podwoziach, czyniąc z nich podwozia zrobotyzowane. Stale rosnące zapotrzebowanie na różne pojazdy mobilne jest bodźcem do opracowywania nowych koncepcji rozwiązań podwozi zrobotyzowanych, jak wiadomo, opartych nie tylko na kołach lub kołach pneumatycznych.
Bez względu jednak na rodzaj i typ podwozia kołowego dla pojazdu mobilnego, które później ma się stać podwoziem zrobotyzowanym, należy przyjąć pewne rodzaje przeszkód terenowych, które pozwolą na opracowanie najpierw prototypu a później finalnego produktu, czyli konkretnego rozwiązania podwozia zrobotyzowanego dla pojazdu mobilnego.