Podręcznik

2.2. Indywidualizacja wyrobu

W początkowym okresie rozwoju mikroelektroniki układy scalone były projektowane wyłącznie przez ich producentów – firmy półprzewodnikowe. Konstruktorzy sprzętu mogli jedynie wybierać z katalogów firm półprzewodnikowych najbardziej odpowiadające im układy. Szybko okazało się, że z punktu widzenia zastosowań jest to duża niedogodność, ograniczająca kreatywność konstruktorów sprzętu. Nieco upraszczając, można dać taki przykład: jeśli kilku różnych producentów telewizorów skonstruowało swoje telewizory przy użyciu tego samego zestawu układów scalonych firmy XXX, to telewizory te z punktu widzenia funkcji i parametrów technicznych były takie same lub prawie takie same. Funkcje i parametry techniczne były bowiem określone przez taką, a nie inną konstrukcję użytych układów scalonych. Fakt ten jest dobrze znany tym, którzy interesują się komputerami PC. Jeśli wiadomo, że w płycie głównej firmy AAA użyto zestawu układów (zwanego z angielska chipset) BBB, to mniej więcej wiadomo, jakie są możliwości i parametry tej płyty. 

A przecież na konkurencyjnym rynku producenci starają się, by ich wyroby wyraźnie odróżniały się od wyrobów konkurentów, by oferowały użytkownikowi nowe funkcje i lepsze parametry użytkowe! Odpowiedzią na to dążenie są właśnie specjalizowane układy scalone, powszechnie znane jako układy ASIC. Układów ASIC nie znajdziemy w handlowych katalogach. Producenci sprzętu elektronicznego dzięki układom zaprojektowanym wyłącznie do produkowanych przez nich wyrobów mogą uzyskać przewagę konkurencyjną oferując wyroby odróżniające się na plus pod względem funkcji i/lub parametrów od wyrobów konkurentów.