Podręcznik

3.10. Symulacja logiczna

W symulacji logicznej układ jest reprezentowany przez sieć połączonych ze sobą abstrakcyjnych obiektów - bramek logicznych lub większych bloków. W sieci tej nie występują napięcia i prądy, lecz abstrakcyjne sygnały - stany logiczne „0” i „1”, a także inne stany, np. stan nieokreślony oznaczany zwykle symbolem „X”. W symulacji logicznej także występują modele elementów (w tym przypadku bramek i bloków). Takimi modelami są na przykład tablice prawdy dla bramek kombinacyjnych lub opis przejść między stanami dla przerzutników. Symulator logiczny określa zmiany stanów w układzie logicznym w funkcji czasu dla zadanej sekwencji zmian stanów wejść układu. Taka symulacja daje pojęcie o tym, czy od strony logicznej układ jest zaprojektowany poprawnie. W symulacji mogą być uwzględniane zależności czasowe wynikające z opóźnień wnoszonych przez bramki, tj. skończonego czasu reakcji bramek na zmianę stanów wejść. Pozwala to zaobserwować takie zjawiska, jak hazardy i wyścigi. Jednak modelowanie zjawisk opóźnień czasowych w symulacji logicznej jest bardzo uproszczone, dalekie od realizmu fizycznego. Dlatego wyniki symulacji logicznej nie mogą być podstawą do wyciągania wniosków na przykład o maksymalnej częstotliwości pracy układu. Tę pozwala oszacować tylko symulacja elektryczna.