Podręcznik

2. Sieci telekomunikacyjne

Obecnie sieci telekomunikacyjne tworzą niezwykle rozległą, nieregularną „pajęczynę”. Można je podzielić na poszczególne charakterystyczne elementy. Pierwszą z sieci (najmniejszą) jest sieć LAN (ang. Local-Area-Network), która łączy ze sobą niewielką liczbę użytkowników. Jak sama nazwa wskazuje jest to sieć lokalna obejmująca swoim zasięgiem nieduży obszar o średnicy od kilkudziesięciu metrów (budynek) do kilku kilometrów (niewielka miejscowość). Kolejną większą już siecią jest sieć MAN (ang. Metropolitan-Area-Network) będąca siecią miejską o zasięgu do około 80 km. Największymi strukturami sieci, budowanymi w dużych rejonach geograficznych są sieci WAN (ang. Wide-Area-Network) i GAN (ang. Global Area Network). Obejmujące łącza kontynentalne i transoceaniczne.

Sieci telekomunikacyjne dzielimy też ze względu na ilość kanałów: jednokanałowe i wielokanałowe. Odległość między kanałami wynosi 12,5 GHz, 25 GHz, 50 GHz, 100 GHz i 200 GHz (W praktyce najczęściej stosowanymi są 50 MHz i 100 MHz). Szerokość okna trzeciego w paśmie C zawiera się od 1530 nm do 1565 nm, co po przeliczeniu daje około pasmo o szerokości 4,5 THz. Przy odległości 100 GHz w światłowodzie propagowanych może być 45 fal, natomiast kiedy odległość zmnieszy się czterokrotnie do 25 GHz ilość kanałów wzrośnie do 180.