Podręcznik

2.1. Topologie sieci

W zależności od stopnia złożoności sieci dzielimy według typu topologii na

• punkt-punkt
• gwiazda
• pierścień
• kratownica
• łączone

Na poniższym rysunku przedstawiono podstawowe topologie sieci

Rysunek 1 Schemat połączeń pomiędzy węzłami w topologii a) punkt – punkt, b) gwiazda, c) pierścień i d) siatka niepełna/siatka pełna.

W topologii gwiazdy (ang. ring) (Rys, 1b) poszczególne punkty są połączone z jednym punktem centralnym. Jednakże rozwiązanie to ma wadę, gdyż w przypadku awarii punktu środkowego cała sieć przestaje działać. W przypadku pierścienia (ang. ring) poszczególne punkty są połączone tworząc pierścień (Rys. 1c). Uszkodzenie tu jednego z połączeń (światłowodów) lub awaria w punkcie nie powoduje awarii całego systemu. Dodatkowym zabezpieczeniem przed awarią może być zastosowanie podwójnego lub poczwórnego pierścienia (zrównoleglenie światłowodów). Dzięki temu uzyskujemy optymalną protekcję. Najbardziej niezawodnym rozwiązaniem jest siatka niepełna/siatka pełna inaczej zwana kratownicą (ang. mesh) (Rys. 1d). Mamy tu do czynienia z połączeniami pomiędzy większością/wszystkimi urządzeniami. Takie rozwiązanie stosowane w przypadku sieci typu WAN, zapewnia niezawodne działanie, nawet uszkodzenie łącza w kilku miejscach nie zaburzy funkcjonowania sieci. Dane przesyłane są wieloma ścieżkami w zależności od obciążenia sieci. Oczywiście jest to rozwiązanie najdroższe. W zależności jakie są zadania stawiane sieci należy zastosować taką topologię, która będzie najbardziej optymalna. Można też zmodyfikować poszczególne topologie np. stosując rozwiązanie pierścienia z kilkoma dodatkowymi połączeniami.