Podręcznik

4. Obliczenia techniczne sieci dystrybucyjnych niskiego i średniego napięcia

4.2. Obliczenia spadków napięcia w sieci

Przepływ prądu przez elementy sieci dystrybucyjnej powoduje w nich spadek napięcia. Ze względu na pracę urządzeń odbiorczych wartości spadków napięć muszą być ograniczone; wynika stąd, że przekroje przewodów muszą być tak dobrane aby sprostać stawianym wymaganiom. Kryterium dopuszczalnego spadku napięcia należy brać pod uwagę przy obliczeniach przekroju przewodów w instalacjach oświetleniowych sieci niskiego i średniego napięcia. Bardzo ważne znaczenie ma ono w sieciach dystrybucyjnych o napięciu poniżej 1 kV. W praktyce dobiera się przekroje kabli, przewodów podczas obliczania maksymalnego spadku napięcia przy założonym wstępnie przekroju przewodów i porównaniu go z dopuszczalnym spadkiem napięcia. Musi przy tym zostać spełniony warunek:

\Delta U_{\text{max}} \le \Delta U_{\text{dop}} (4.1)

gdzie: \Delta U_{\text{dop}} – dopuszczalny spadek napięcia sieci dystrybucyjnej.

Wartości dopuszczalnych spadków napięcia są ustalone przez aktualnie obowiązujące przepisy i zarządzenia.

Spadek napięcia sieci promieniowej wielostopniowej (od rozdzielnicy niskiego napięcia, szyn niskiego napięcia stacji SN/nn do końca linii niskiego napięcia – do ostatniego odbioru) oblicza się jako sumę spadków napięcia na poszczególnych odcinkach toru prądowego:

\Delta U_{m} =\sum\limits ^{m=1}_{j=1} \Delta U_{j}( j+1) (4.2)

Na dowolnym odcinku toru o długości l, przekroju S i konduktywności materiału żył \gamma spadek napięcia oblicza się ze wzoru:

a) dla linii i instalacji jednofazowych

\Delta U_\%=\dfrac{200}{U_{Nf}}I_B(R\ \cos \varphi + X \sin \varphi) (4.3)

b) dla obwodów trójfazowych

\Delta U_\%=\dfrac{\sqrt3 \cdot 100}{U_N}I_B(R\ \cos \varphi + X \sin \varphi) (4.4)

gdzie: I_B – prąd obciążenia [A]; \cos \varphi – współczynnik mocy; R,\ X – rezystancja, reaktancja przewodu, [\Omega].

R=\dfrac{l}{\gamma S} (4.5)
X=X\cdot l \cdot 10^{-3} (4.6)

gdzie: X – reaktancja jednostkowa przewodów, [\text{m}\Omega/\text{m}]U_{Nf},\ U_N – napięcia znamionowe fazowe oraz międzyprzewodowe, \text{[V]}.

W obliczeniach należy przyjmować długość przewodu w metrach, przekrój przewodów w mm2, konduktywność \gamma\mathrm{m/\Omega\cdot mm^2} (56 – dla żył miedzianych, 33 – dla żył aluminiowych).

Jednostkowe reaktancje X" wynoszą dla kabli niskiego napięcia około \mathrm{0,07\div0,08\ m\Omega/m}; dla instalacji elektrycznych w rurkach \mathrm{0,10\ m\Omega/m}; dla linii napowietrznych niskiego napięcia \mathrm{0,25\div0,30\ m\Omega/m}.

W sieciach miejskich i zakładach przemysłowych spotyka się linie i instalacje elektryczne wykonane kablami, przewodami wielożyłowymi lub jednożyłowymi ułożonymi w rurkach o przekroju przewodów nie większym niż 50 mm2 Cu lub 70 mm2 Al; ich rezystancje przewodów są ponad czterokrotnie większe od reaktancji. W obliczeniach praktycznych na ogół pomija się wtedy reaktancje przewodów, zachowując zadawalającą dokładność obliczeń.

W takim przypadku korzysta się z następujących wzorów:

a) dla obwodów jednofazowych

\Delta U_\%=\dfrac{200Pl}{\gamma\cdot S\cdot U^2_N} (4.7)

b) dla obwodów trójfazowych

\Delta U_\%=\dfrac{100Pl}{\gamma\cdot S\cdot U^2_{Nf}} (4.8)

gdzie: P – moc czynna przesyłana odcinkiem toru prądowego sieci elektroenergetycznej.

W tabeli 4.1 podaje się dopuszczalne spadki napięć w sieciach nn i SN.

Tabela 4.1. Dopuszczalne spadki napięć w sieci nn i SN [10], [12]

Rodzaj odbiorców Napięcie średnie
(SN)
Napięcie niskie (nn)
(obwody główne)
Stan normalny Stan zakłóceniowy Stan normalny Stan zakłóceniowy
Dopuszczalny spadek napięcia Napięcia w \%\ U_N
Odbiory przemysłowe zasilane z sieci terenowej 8 10 (13) 3 5
Wsie 8 10 (13) 5 10
Miasta zasilane z odległego GPZ 8 10 3 5