Telekomunikacja mikrofalowa

Radar impulsowy jest wspaniałym urządzeniem o ogromnej użyteczności. Trudno sobie wyobrazić możliwość kierowania ruchem samolotów, startami i lądowaniami bez radaru, urządzenia, które z wielką dokładnością wykrywa i kontroluje położenia samolotów w przestrzeni. Na zdjęciu obok zdjęcie radaru na fale milimetrowe. Radar dla wojska, ale jawnie reklamowany przez producenta.
Zasada działania radaru impulsowego wykorzystuje zjawisko echa – rys.4.22. Silny, krótki (0,1...1$\mu$s) impuls o mocy kilka MW zostaje wypromieniowany w kierunku celu. 
W czasie transmisji impulsu przełącznik N/O nadawanie-odbiór ustawiony jest na „nadawanie”. Następnie przełącznik przestawia się z N na O „odbiór” i nasłuchuje echa. Mała część mocy odbitej od obiektu wraca po czasie $\tau$=2l/c, pomiar czasu (1$\mu$s=150m) daje odległość obiektu, od którego odbiła się fala. Kierunkowość anteny i jej położenie pozwala określić kierunek, w którym znajduje się obiekt, gdyż w tym kierunku wypromieniowano impuls i z tego kierunku odebrano echo. Antena radaru obraca się powoli, a wiązka wraz z nią, w każdej sekundzie wysyła wiele impulsów.

Rys.4.22. Radar impulsowy. 
A) Schemat ideowy radaru.
B) Impulsy nadawane (czerwone): czas repetycji T i impuls odebrany (zielony) po czasie $\tau$.    

Zasięgi radarów impulsowych rzadko przekraczają granicę 500 km, choć w specjalnych wydaniach radarów „pozahoryzontalnych” przekraczają kilka tysięcy kilometrów.