Język FBD, który został określony w normie IEC 1131-3 jest drugim z języków graficznych, przeznaczonych do tworzenia programu dla sterownika PLC. Budowa, łączenie elementów oraz interpretacja programu, utworzonego w tym języku podlega zasadom, które zostały umówione w p.3.3.5., a które dotyczyły elementów wspólnych dla tworzenia programów w językach graficznych. Jednak istnieją pewne subtelne różnice między językiem FBD a językiem LD. Po pierwsze, wyjścia bloków funkcji w języku FBD nie powinny być zwierane ze sobą. W szczególności nie jest dopuszczalne stosowanie tzw. „sumy galwanicznej” (ang. Wired-OR), co dopuszcza języka LD, a zamiast tego konieczność wykorzystania jawnej funkcji boolowskiej „OR” – rysunek 42.

Rysunek 42: Przykłady reprezentacji funkcji boolowskiej OR: a) suma galwaniczna w języku LD; b) funkcja OR w języku FBD

Po drugie, w obrębie jednostki organizacyjnej programu napisanego w języku FBD przy określaniu wartości wyjściowych sieci programowych obowiązuje zasada, że wyznaczanie wartości wyjściowej sieci powinno być zakończone przed rozpoczęciem wyznaczania wartości wyjściowej innej sieci, która wykorzystuje jeden lub więcej sygnałów wyjściowych tej pierwszej sieci.

Przykład programu dla sterownika PLC w języku FBD

Network 1