Sterowanie sekwencyjne procesem przemysłowym

Można założyć, że opis słowny działania procesu napełniania wagoników w postaci powyższych punktów od 1 do 6 (dla procesu z rysunku 5) może być czytelny dla niektórych Czytelników, ale czy dla wszystkich? Raczej nie. Zauważono to już stosunkowo dawno w czasach, kiedy jeszcze nie funkcjonowało pojęcie sterownika cyfrowego PLC, ale dokonywano już realizacji układów sterowania w oparciu o inne układy cyfrowe, np. układy zawierające funktory logiczne typu bramki czy przerzutniki, czy jeszcze wcześniej, gdy układami sterowania były układy zrealizowane w technice przekaźnikowej. 
Należy podkreślić, że opis słowny zawsze stanowił i stanowi pewną trudność dla odbiorcy w zrozumieniu działania urządzeń procesowych i raczej był i jest przewidziany dla opisu wstępnych założeń, które zazwyczaj generowane są przez inwestora, czyli zleceniodawcę projektu dla procesu przemysłowego. Tak było wtedy i tak jest dzisiaj, chociaż pojęcie inwestora w tamtym czasie mogło mieć trochę inne znaczenie. 
Ponieważ, jak pokazują punkty 1 do 6 dla procesu z rysunku 4 i 5 w odniesieniu do definicji sterowania sekwencyjnego w opisie tego procesu można jawnie wyróżnić etapy procesu oraz warunki przejścia do tych etapów, nic nie stoi na przeszkodzie, aby opis działania dowolnego procesu naszkicować graficznie w postaci odpowiednich symboli lub znaków. Powyższym „zajął” się już skutecznie w latach 60-tych XX w. niemiecki matematyk Carl Adam Petri opracowując założenia budowy struktury graficznej, wiążącej ze sobą etapy procesu oraz warunki przejścia, określaną często strukturą typu pozycja - tranzycja i nazwaną o jego nazwiska sieciami Petry’ego P-N (ang. Petri Nets).