Podręcznik

W części I, punkt 3.2.2, zobaczyliśmy, że funkcje statycznych bramek kombinacyjnych CMOS nie ograniczają się do NOT, NOR i NAND. Przez połączenia równoległe i szeregowe tranzystorów można utworzyć bramki realizujące bardziej złożone funkcje, zwane w skrócie bramkami AOI lub OAI. Bramki AOI oraz OAI mogą mieć różne liczby wejść, także nieparzyste, i mogą mieć więcej wejść niż 4. Nie należy jedynie budować bramek, w których byłyby łańcuchy szeregowo łączonych tranzystorów o długości większej niż 4.

Poprawnie skonstruowane bramki AOI i OAI mają tę samą cenną właściwość, co inwerter oraz bramki NOR i NAND: statyczny pobór prądu jest bardzo mały, bowiem w stanie ustalonym dla żadnej kombinacji stanów na wejściach nie ma możliwości przepływu prądu ze źródła zasilania. Podobnie jak w bramkach poprzednio omawianych, również w bramkach AOI i OAI znaczący pobór prądu występuje jedynie przy zmianach stanów logicznych.

Wymiarowanie tranzystorów w bramkach AOI i OAI polega, tak jak i w przypadku bramek NOR i NAND, na poszerzaniu tranzystorów w połączeniach szeregowych. Wykonuje się to przez znajdowanie w schemacie bramki łańcuchów tranzystorów i poszerzanie ich kanałów odpowiednio do ich liczby w łańcuchu. Rysunek 2-17 pokazuje przykład.
 

Rysunek 2 17. Przykład wymiarowania tranzystorów. Dla przejrzystości schematu połączenia bramek tranzystorów z wejściami zaznaczono tylko literami. Liczby oznaczają szerokość kanałów tranzystorów względem pewnej szerokości jednostkowej

W przykładzie z rysunku 2-17 przyjęto założenie, że stosunek ruchliwości nośników \sfrac{\mu_n}{\mu_p\ }wynosi 2, czyli w przypadku inwertera tranzystor pMOS powinien mieć kanał 2 razy szerszy od tranzystora nMOS. Znajdujemy najpierw łańcuchy tranzystorów nMOS. Są dwa takie łańcuchy: BD i CD. W obu kanały poszerzamy dwukrotnie. Dla określenia szerokości kanałów tranzystorów pMOS zaczynamy od najkrótszego łańcucha szeregowego: AD. Kanały poszerzamy dwukrotnie, a ponieważ są one i tak 2 razy szersze od kanałów tranzystorów nMOS, otrzymujemy wymiary podane na rysunku 2-17. Dla określenia wymiarów tranzystorów B i C zauważmy, że stanowią one połączenie szeregowe z tranzystorem A, który ma już nadany wymiar. Kanały tranzystorów B i C musimy poszerzyć 4 razy, a wtedy ich szeregowe połączenie będzie równoważne tranzystorowi D. Ponieważ tranzystory pMOS są i tak 2 razy szersze od kanałów tranzystorów nMOS, otrzymujemy ostatecznie wymiary podane na rysunku 2-17.

Tak nadane wymiary należy traktować jako pierwsze przybliżenie. W przypadku bramek złożonych należy zawsze wykonać symulacje, by sprawdzić, czy charakterystyki przejściowe są do zaakceptowania i czy dostatecznie krótkie są czasy przełączania. Symulacji takich będzie wiele, bo należy sprawdzić wszystkie możliwe kombinacje zmian stanów na wejściach.