5. Wzmacniacz mocy

5.9. Współczynnik szumów wzmacniacza

Analizując proces odbioru sygnału dochodzi się do wniosku, że stosunek S/N mocy sygnału S do mocy szumu N jest miara jakości odbioru. Stosunek ten ulega degradacji w każdym procesie wzmacniania, czy przemiany częstotliwości. Fakt ten pozwala wprowadzić pojęcie współczynnika szumów F przyrządu. Przyjmijmy dalej, że szum na wejściu wzmacniacza Ni pochodzi od dopasowanego rezystora R umieszczonego w temperaturze T=290K.

Rys.7.20. Sygnał i szum na wejściu i wyjściu obwodu.

   
Współczynnik szumów F wzmacniacza o wzmocnieniu G i zastępczej temperaturze szumów Teq definiowany jest następująco:

  

F=\frac{S_i}{S_o}\frac{N_o}{N_i};

(7-44)  

Aby znaleźć związek między współczynnikiem F i zastępczą temperaturą szumów Teq należy przyjrzeć się dokładniej procesowi wzmacniania. Sygnał wejściowy Si zostaje wzmocniony do wartości So=SiG. Moc szumu Ni=kT0B (T0=290K) zostaje także wzmocniona G razy. Do tak wzmocnionego szumu dodaje się szum własny wzmacniacza. Tak więc na wyjściu moc szumów No równa będzie: 

  

N_o=GkB(T_0+T_{eq});

(7-45)  

Proporcje wzmacnianego szumu i sygnału ilustruje rys.7.21:

Rys.7.21. Sygnał i szum na wejściu i wyjściu wzmacniacza.  

Współczynnik szumów wzmacniacza równy jest: 

  

F=\frac{T_0+T_{eq}}{T_0}=1+\frac{T_{eq}}{290\mathrm{K}};

(7-46)  

Współczynnik ten wyrażany jest także w decybelach:

  

F_{\mathrm{dB}}=10\log (1+\frac{T_{eq}}{290\mathrm{K}});

(7-47)  

Porównanie zdefiniowanych wielkości zestawiono w Tabeli 7.2.


Tabela 7.2: Zestawienie różnych wartości temperatury szumów T[K], współczynnika szumów F[-] i współczynnika szumów wyrażonego w decybelach FdB[dB].