Podręcznik

Podczas projektowania stabilizatora, oprócz dopuszczalnego prądu wyjściowego I_O(MAX), należy przyjrzeć się mocy, jaka będzie się wydzielała w układzie podczas jego pracy. Ta moc powoduje nagrzewanie elementów stabilizatora, co może doprowadzić do uszkodzenia. Może się zdarzyć, że stabilizator co prawda „wytrzymuje” pobierany z jego wyjścia prąd, ale i tak ulega awarii, bo projektant nie przewidział konieczności odprowadzenia nadmiaru ciepła. Na całkowitą moc strat składają się: moc P_STR1 wynikająca z transformowania napięcia wejściowego na wyjściowe oraz moc P_STR2 potrzebna do zasilenia wewnętrznych układów stabilizatora. Pierwszą można obliczyć bardzo łatwo:

$P_{STR1}=\left(U_{WE}-U_{WY}\right)\cdot I_O$     $P_{STR1(MAX)}=(U_{WE}-U_{WY})\cdot I_{O(MAX)}$

Na przykład: gdy napięcie wejściowe U_WE stabilizatora wynosi 15 V, napięcie wyjściowe UWY = 3 V, a prąd pobierany z wyjścia I_O = 1 A, moc odbierana ze stabilizatora to zaledwie 3 W, natomiast moc wydzielana (i tracona) w jego układach przekracza 12 W. I taką moc trzeba rozproszyć w otoczeniu w postaci ciepła.

Moc P_STR2 zależy od konkretnej konstrukcji stabilizatora.