Przekazywanie informacji multimedialnych

W pracy Terhorst'a ,Deselaers'a opisano deskryptor teksturowy, próbujący opisać całościową charakterystykę teksturową obrazu. Jest to wektor danych, który obejmuje:    

• wymiar fraktalny, jako miara 'chropowatości' tekstury; wymiar fraktalny jest narzędziem matematycznym, wykorzystanym w analizie tekstur;
• cechy wyznaczone na podstawie macierzy powinowactwa; elementami tej macierzy są estymowane prawdopodobieństwa $s(i,j)$ wystąpienia par punktów o jasnościach $i$ oraz $j$, dla określonej odległości pomiędzy punktami i przyjętym kierunku analizy; macierz powinowactwa opisuje więc teksturę poprzez informację o rozkładzie jasności punktów w otoczeniu dla określonej odległości i kierunku;
• entropia, jako miara nieuporządkowania danych obrazowych;
• skrośność, jako wielkość charakteryzująca wielkość ziarna tekstury.

Celem Terhorst'a było opracowanie deskryptora, który w możliwie szerokim zakresie będzie opisywał właściwości tekstury w kontekście ich korelacji z percepcją człowieka. Jest to więc założenie podobne do tego, które postawili autorzy z grupy Tamury i z racji swej potencjalnie dużej użyteczności zostało zaimplementowane i wykorzystane w opracowanym systemie indeksowania.

Tak więc, deskryptor ten stanowi 35--wymiarowy wektor, w skład którego wchodzi 1 wartość na wymiar fraktalny, 1 na entropię, 1 na skrośność i 32 wartości wyznaczone z macierzy powinowactwa. Z macierzy powinowactwa wyznaczana jest średnia jasność, kontrast, drugi moment różnicowy oraz entropia. Każda z tych wielkości wyznaczana jest dla odległości $1$ oraz $2$ oraz dla kątów $0^\circ$, $45^\circ$, $90^\circ$ i $135^\circ$, co w efekcie daje $32$ wartości.