4. Jądro algorytmu SFC

4.2. Algorytm SFC ze sterowaniem układami wykonawczymi

Należy zaznaczyć, że aby w pełni przedstawić rozbudowane sterowanie procesami przemysłowymi, czyli sterowanie z użyciem wyjaśnionego już bloku wyboru trybów pracy należy uzupełnić jądro naszego przykładowego algorytmu SFC z rysunku 54 o sterowanie „jakimiś” tam układami wykonawczymi, czyli aby nasz algorytm zawierał tzw. bloki działania. 
Bloki działania w algorytmie SFC są powiązane z krokami (etapami procesu) i służą do uruchamiania działań, które zazwyczaj kojarzą się ze sterowaniem urządzeń wykonawczych. Nie zawsze tak jest, ale „na początek” nam to wystarczy. Zatem przyjmijmy, że w każdym kroku algorytmu z rysunku 54 wystąpi blok działania, w którym będziemy sterować urządzeniem wykonawczym, czyli tak naprawdę adresem pojedynczego wyjścia z modułu wyjść sterownika o zakresie adresów również jednego Bajtu, czyli Q0.0 do Q0.7. Analogicznie jak to miało miejsce już wcześniej na rysunku 57 zilustrowano moduł wyjść sterownika PLC z podłączonymi doń urządzeniami wykonawczymi, których adresy użyto w zmodyfikowanym algorytmie SFC, zilustrowanym z kolei na rysunku 58.

Rysunek 57: Moduł wyjść sterownika PLC o adresach Q0.0  Q0.7 z podłączonymi dwoma urządzeniami wykonawczymi

 

Rysunek 58: Jądro algorytmu SFC sterujące z blokami działania

Zewnętrznemu użytkownikowi układ sterowania PLC, który realizuje algorytm SFC z rysunku 58 pokaże, że po uruchomieniu układu sterowania zostaną natychmiast i jednocześnie załączone dwa urządzenia wykonawcze: UWY_1: Q0.0 i UWY_2: Q0.1, po czym zapalenie Tranzycji T1: I1.2 wyłączy natychmiast urządzenie UWY_1, by następnie zapalenie Tranzycji T2: I1.3 wyłączy urządzenie UWY_2. Widzimy z rysunku 58, że zapalenie Tranzycji T0: I1.1 przywróci stan początkowy procesu przemysłowego. Taki proces może być kontynuowany nieustannie. Działania, które zobaczył zewnętrzny obserwator były możliwe dzięki dołączeniu do poszczególnych kroków bloków działania, w których to wpisano te czynności dla urządzeń wykonawczych z odpowiednimi „poleceniami”. „Nie owijając w bawełnę” przedstawmy zatem uzupełniony o te bloki działania program PLC dla jądra algorytmu SFC z rysunku 58. 

 

Rysunek 59: Sieci programowe w metodzie LAD dla realizacji algorytmu SFC z rysunku 58 z blokami działania

 

W programie PLC z rysunku 59 bloki działania zgodnie z algorytmem SFC z rysunku 58 zrealizowane są w sieciach programowych Network 2, Network 4 i Network 6, sterując odpowiednio załączeniem (instrukcja S) obu urządzeń wykonawczych UWY_1 i b, by następnie je kolejno wyłączać (instrukcja R).