Podręcznik Grafika komputerowa i wizualizacja

Nakładanie tekstury wymaga operacji, która przeniesie parametry tekstury na powierzchnię obiektu. Stosowane są:

Parametryzacja w przestrzeni obiektu zakłada, że obiekty są generowane w swoich własnych układach współrzędnych. Odwzorowanie tekstury jest opisem przekształcenia układu współrzędnych obiektu na układ współrzędnych tekstury. Takie odwzorowanie jest nazywane jest nazywane przekształceniem prosty.

Ten typ parametryzacji jest najwygodniejszy do stosowania w metodzie śledzenia promieni.

Parametryzacja w przestrzeni świata określa odwzorowanie przestrzeni tekstury na przestrzeń świata. Jest to nazywane często przekształceniem odwrotnym.

Projekcja jest przekształceniem przestrzeni obiektu na przestrzeń ekranu (rzutu).  Ponieważ najczęściej w rzutowaniu jest wykorzystywane rzutowanie perspektywiczne więc również projekcja tekstury jest realizowana w postaci przekształcenia perspektywicznego.

Przykładowa parametryzacjami w przestrzeni obiektu, jako funkcja przekształcająca prostokąt tekstury na sferę obiektu jest opisana w następujący sposób: 
        

Układ równań przekształca prostokąt tekstury   na sferę o promieniu R_S.

Drugi przykład jest parametryzacją powierzchni bocznej walca:
                  

Układ równań przekształca prostokąt tekstury  na powierzchnię boczną walca o promieniu R_W i wysokości H_W.

Przykłady nakładania tekstur

Prezentowane przykłady opisane są jako modele okresowe, przy czym w przypadku zdjęcia budynku Metropolitan prostokąt tekstury jest nałożony dokładnie jeden raz (rys.14.3 a), natomiast w pozostałych dwóch przypadkach (rys.14.3 b)c) prostokątny wzorzec jest powielany wielokrotnie.

Rys.14.3. a) Zdjęcie budynku Metropolita nałożone na sferę. b) Obraz ściany na sferze. c) Mozaika drewniana.