Rozdział 14. TEKSTURY I PROBLEMY PERCEPCJI

14.7. Mapowanie przesunięć

Mapowanie nierówności Blinna (bump mapping) daje znakomite wrażenie nierówności powierzchni ale nie zmienia w rzeczywistości jej kształtu. Takie postępowanie przynosi dobre efekty pod warunkiem, że nie występuje wzajemne zasłanianie między poszczególnymi nierównościami powierzchni (lub jest ono pomijalne z punktu widzenia obserwatora). Jeśli ten warunek nie jest spełniony wtedy pojawiają się problemy.

Techniką dającą dobre efekty w takiej sytuacji jest mapowanie przesunięć. Jest to zmiana postrzegania kształtu przez deformację kształtu powierzchni - mapowanie przesunięć (ang. displacement mapping). Przesunięcie punktów powierzchni powoduje deformację (rzeczywistą) kształtu.


Niech     opisuje parametrycznie powierzchnię,    P   będzie punktem na tej powierzchni, a     będzie wektorem normalnym do powierzchni .   Niech funkcja     opisuje przesunięcie punktu powierzchni    .
Wtedy dla każdego punktu P


Taka modyfikacja kształtu daje możliwość uzyskania rzeczywistego przesunięcia i efektów z tym związanych (np. wzajemne zasłanianie) – rysunek 14.10.

Rys.14.10. Przykład mapowania przesunięć. Przesunięcie punktów powierzchni powoduje
rzeczywistą deformację kształtu – linia brzegowa rzutu sfery jest również zmodyfikowana.


Warto zwrócić uwagę na możliwość zastosowania mapowania przesunięć do modelowania kształtu w szczególnych warunkach. Proporcjonalnie większe przesunięcie przestaje być tylko modyfikacją tekstury, może natomiast wpłynąć na kształt obiektu (rys.14.11). Oczywiście jest to modelowanie w ograniczonym zakresie, gdyż nie umożliwia uzyskania dowolnego kształtu w wyniku, tylko i wyłącznie, przesunięcia powierzchni wzdłuż normalnej.

Rys.14.11. Próba zastosowania mapowania przesunięć do modelowania
kształtu (obiektu) a nie tylko jego faktury.
Rysunki opracowane przez Aleksandrę Wójcik i Bartosza Papisa ©.  Publikowane za zgodą autorów.