Rozdział 14. TEKSTURY I PROBLEMY PERCEPCJI

14.8. Mapowanie otoczenia

Właściwości odbiciowe powierzchni obiektu zapewniają nie tylko powstanie refleksów światła. Odwzorowują odbicie całego otaczającego obiekt świata. W szczególności możemy obserwować lustrzane odbicie na powierzchni na przykład metalowych przedmiotów. Aby zapewnić taki obraz należy wyznaczyć rzut wybranego fragmentu sceny, a następnie odwzorować go na powierzchni przedmiotu. Oczywiście operacja ta powinna uwzględniać właściwości odbiciowe powierzchni. Lustro zapewni szczegóły odbitego obrazu, lakierowana powierzchnia mebla pozwoli dostrzec zarysy przedmiotów i zmiany rozkładu świateł. Techniką stosowaną w opisywanych przypadkach jest mapowanie otoczenia. Technika ta pozwala  uzyskać realistyczne odbicia światła (refleksy) na gładkich powierzchniach. Jest to realizowana metodą teksturowania. Generowanie takiej specyficznej „tekstury” odbywa się przez analizę odbicia, geometrii powierzchni (odbicie lustrzane) i kierunku (położenia) obserwatora. Następnie „tekstura” odbicia jest w tradycyjny sposób nakładana na powierzchnię przedmiotu (rys.14.12).


Rys.14.12. a) Mapa świateł i jej obraz nałożony na powierzchnię czajnika. 
Jeden z pierwszych rysunków mapowania otoczenia: Blinn i Newell 1976.
b) Odbicie mapowane na powierzchnię robota („płynny metal”) – Terminator 2.
Rysunki pochodzą z https://www.pauldebevec.com/ReflectionMapping/.