2. Heurystyki

Heurystyczne metody optymalizacji to klasa technik mających na celu znalezienie rozwiązań zbliżonych do optymalnych w złożonych problemach optymalizacyjnych, w rozsądnym czasie. W przeciwieństwie do metod dokładnych, które gwarantują znalezienie optymalnego rozwiązania, ale mogą wymagać ogromnych zasobów obliczeniowych (szczególnie dla problemów o dużej skali), heurystyki koncentrują się na efektywnym poszukiwaniu dobrych jakościowo rozwiązań, bez konieczności przeszukiwania całej przestrzeni możliwości.

Heurystyki są szczególnie użyteczne w przypadku problemów klasy NP-trudnych, gdzie dokładne rozwiązanie wymagałoby czasu obliczeniowego rosnącego wykładniczo wraz ze wzrostem rozmiaru problemu. Do takich problemów należą znane zagadnienia, jak problem komiwojażera (TSP), problem plecakowy, problem trasowania pojazdów (VRP) i wiele innych, spotykanych w logistyce, badaniach operacyjnych, sztucznej inteligencji oraz inżynierii.

Kluczowe cechy metod heurystycznych obejmują:

  • Prostota: Często są łatwe w implementacji i nie wymagają głębokiej znajomości matematycznych właściwości problemu.
  • Szybkość: Heurystyki zazwyczaj znajdują rozwiązania w krótkim czasie, co sprawia, że są idealne do zastosowań w czasie rzeczywistym lub w sytuacjach, gdzie decyzje muszą być podejmowane szybko.
  • Elastyczność: Mogą być stosowane do szerokiego zakresu problemów bez potrzeby specjalistycznego dostosowania.

Chociaż heurystyki nie gwarantują znalezienia globalnie optymalnego rozwiązania, koncentrują się na znajdowaniu "wystarczająco dobrych" rozwiązań w efektywny sposób.

W kolejnych częściach przyjrzymy się szczegółowo kluczowym technikom heurystycznej optymalizacji, omówimy ich zasady, zastosowania oraz potencjalne ograniczenia. Wśród tych metod znajdą się m.in. heurystyki zachłanne, symulowane wyżarzanie, przeszukiwanie zmiennego sąsiedztwa  oraz algorytmy ewolucyjne.