Układy logiczne
2. Układy kombinacyjne
2.3. Postacie kanoniczne funkcji boolowskiej n-zmiennych
Wyrażenie boolowskie (lub forma boolowska) to formalnie poprawnie zbudowany opis funkcji boolowskiej f zawierający wprowadzone w algebrze Boole’a działania i nawiasy opisujące kolejność wykonywanych działań na wprowadzonych zmiennych (argumentach funkcji ). Najczęściej w tworzonych zapisach bierzemy dodatkowo pod uwagę następujący priorytet wykonywanych działań: negacja ma największy priorytet, potem mnożenie a potem dodawanie.
Iloczyn pełny zmiennych (inaczej minterm) to iloczyn zawierający różnych zmiennych zanegowanych lub nie. Minterm dla zmiennych (lub dla argumentów) jest funkcją przyjmująca wartość 1 tylko dla jednego układu argumentów .
Iloczyn niepełny zmiennych to iloczyn zawierający różnych zmiennych zanegowanych lub nie.
Suma pełna zmiennych (inaczej maksterm) to suma zawierająca różnych zmiennych zanegowanych lub nie. Maksterm dla zmiennych (lub dla argumentów) jest funkcją przyjmującą wartość 0 tylko dla jednego układu argumentów .
Suma niepełna zmiennych to iloczyn zawierający różnych zmiennych zanegowanych lub nie.
Postać normalna sumacyjna (inaczej postać normalna dysjunkcyjna) funkcji boolowskiej zmiennych to opis funkcji w postaci sumy iloczynów pełnych lub niepełnych.
Postać normalna iloczynowa (inaczej postać normalna koniunkcyjna) funkcji boolowskiej zmiennych to opis funkcji w postaci iloczynu sum pełnych lub niepełnych.
Implikant. Funkcja boolowska implikuje inną funkcję boolowską jeśli dla każdego układu takiego, że mamy . Funkcję nazywamy implikantem funkcji .
Implikant prosty funkcji boolowskiej zmiennych zapisanej w postaci normalnej sumacyjnej to iloczyn różnych zmiennych (ewentualnie zanegowanych), będący implikantem funkcji posiadający tę własność, że po usunięciu jakiejkolwiek zmiennej z tego iloczynu, tak powstała funkcja przestaje być implikantem funkcji .
Dla każdej funkcji boolowskiej spełniona jest oczywista (proste sprawdzenie) ale pożyteczna równość:
Jest to tzw. wzór na rozłożenie sumacyjne funkcji boolowskiej.
Podobnie uzyskujemy wzór
Jest to tzw. wzór na rozłożenie iloczynowe funkcji boolowskiej.
Stosując wielokrotnie ( krotnie) wzór na rozłożenie sumacyjne funkcji boolowskiej otrzymujemy następujące twierdzenie o postaci kanonicznej sumacyjnej (lub dysjunkcyjnej).
Twierdzenie (o postaci kanonicznej sumacyjnej):
Każdą funkcję boolowską można przedstawić jednoznacznie w postaci sumy implikantów prostych
(*) |
gdzie a jest bitowym zapisem NKB liczby . jest (-argumentowym) mintermem o numerze , tzn. funkcją postaci , gdzie negacje lub ich brak odpowiada liczbie w taki sposób: umieszczamy ciąg bitów nad zmiennymi i tam gdzie nad zmienną stoi 0, wpisujemy negację, a tam gdzie stoi 1, nie wpisujemy negacji.
Równość (*) to tzw. kanoniczna postać sumacyjna (dysjunkcyjna) funkcji boolowskiej .
Podobnie jak wprowadzamy kanoniczną postać sumacyjną można wprowadzić kanoniczną postać iloczynowi (koniunkcyjną) i wykazać twierdzenie o postaci kanonicznej iloczynowej.