Kody i szyfry

Jeśli operujemy słowami kodowymi o stałej długości n i V₂ = {0,1, <span class="equation" style="width:100%;;;;">$W$</span>−1}, gdzie $W$ ∈ {2,3...} to różnych słów kodowych jest $W^n$. Tyle jest n elementowych wariacji z powtórzeniami ze zbioru $W$ elementowego. Zatem zbiór obiektów kodowanych może zawierać co najwyżej $W^n$ elementów. 

Naturalny kod wagowy o stałej długości słowa kodowego to kod, które dla ustalonego $W$ koduje liczby ze zbioru {0,1,2,...,<span class="equation" style="width:100%;;;;">$W^n$</span>−1} w taki sposób, że słowa kodowe należą do iloczynu kartezjańskiego $W^n$. Algorytm tworzenia słów kodowych dla takiego kodu numerycznego polega na uzupełnianiu słowa utworzonego dla naturalnego zapisu wagowego zerami z lewej strony aż do uzyskania wymaganej długości słowa kodowego n.

Z kodami numerycznymi o stałej długości (w szczególności z kodami wagowymi o stałej długości) wagowymi wiążemy pojęcie zakresu zapisu. Zakres zapisu to zbiór liczb reprezentowanych w tym zapisie. Jeśli rozważany kod jest binarny i słowo kodowe n bitowe ma postać a_n-1...a₁a₀ ∈ {0,1}ⁿ to bit nazywamy bitem najbardziej znaczący lub bitem MSB (Most Significant Bit) a bit a₀ bitem najmniej znaczącym lub bitem LSB (Least Significant Bit).