Kody i szyfry

Szyfry permutacyjne (ang. transposition ciphers) należą do klasy szyfrów symetrycznych. Załóżmy, że alfabety V₁ i V₂ są takie, że V₁  V₂ $\overset{ozn}{=}$ V , a zbiór kluczy

K = {zbiór wszystkich permutacji zbioru <1,<i>r</i>>}

gdzie r jest ustaloną liczbą naturalną.

Niech m  m₁m₂ ...m_r  M będzie dowolną wiadomością jawną. Dla i  1,2,..., r, m_i V . Oznaczmy przez f blokową funkcję szyfrującą bloki (czyli jednostki tekstu) o długości r

f : V ^r  K  V ^r

a dokładniej

f : V ^r  K  (m, )  f (m, )  m_{ (1)} m_{ (2)} ...m_{ (r )}  c V ^r

Zatem wiadomości jawnej m o długości r przyporządkowujemy kryptogram o długości r ustawiając w pewnej kolejności (wyznaczonej przez permutację ) wyrazy ciągu stanowiącego wiadomość jawną.

Do zapamiętania: Kluczem jest permutacja zbioru <1,r>, gdzie r jest długością jednostki tekstu (bloku).