Podręcznik

Będziemy teraz zajmować się układami wzmacniaczy, tj. układów, które służą do zwiększania amplitudy sygnałów zmiennych. Wzmacniacze służą często do wzmacniania sygnałów o amplitudach bardzo małych. Przykładowo, amplituda sygnału na wejściu antenowym radioodbiornika może być rzędu mikrowoltów, satelitarny sygnał odbierany przez odbiornik GPS jest jeszcze znacznie słabszy, sygnały pochodzenia biologicznego, takie jak np. sygnał EKG, mają amplitudy od mikrowoltów do pojedynczych miliwoltów. Będziemy więc mieli w układach do czynienia równocześnie z prądami i napięciami stałymi oraz z prądami i napięciami zmiennymi o małej amplitudzie. Przykładowo, przebieg napięcia w funkcji czasu może wyglądać tak: $V\left(t\right)=V_0+v_m\sin{\left(\omega t\right)}$, gdzie $V_0$ nazywać będziemy składową stałą napięcia, a $v_m$ – amplitudą składowej zmiennej. Podobnie dla prądu: $I\left(t\right)=I_0+i_m\sin{\left(\omega t\right)}$, gdzie $I_0$ nazwiemy składową stałą prądu, a $i_m$ – amplitudą składowej zmiennej. Składowe stałe napięć i prądów będziemy oznaczali dużymi literami: $V,\ I$, zaś amplitudy składowych zmiennych małymi literami: $v,\ i$. W przypadku elementów czynnych i nieliniowych (tranzystory, diody) przyjęło się określać wartości składowych stałych napięć polaryzujących i prądów mianem punktu pracy danego elementu.

W rozważaniu układów, w których występują sygnały o małych amplitudach, wygodnie jest posługiwać się parametrami elementów, które noszą nazwę parametrów małosygnałowych. Zajmiemy się nimi w następnym punkcie.

Jeśli pojęcie parametrów małosygnałowych, a także definicje tych parametrów dla tranzystorów MOS i bipolarnych, są Ci znane, możesz punkt 3.2.1 pominąć.