Podręcznik

Rozwój technologii mikroelektronicznych, o którym była mowa wyżej, był i jest nadal dyktowany przez ambicje i rynkową walkę kilku największych producentów, którzy skupiają się na ogromnym rynku układów do komputerów, tabletów, smartfonów. Ale to nie znaczy, że innych zastosowań i innych rynków nie ma lub nie mają one znaczenia. Jest przecież elektronika motoryzacyjna, jest elektronika medyczna, rozwija się „Internet rzeczy” (ang. „Internet of Things”, IoT), mikroelektronika jest obecna w sprzęcie AGD, we wszelkiego rodzaju kartach identyfikacyjnych i płatniczych, w zabawkach dla dzieci i wielu innych zastosowaniach. We wszystkich tych zastosowaniach super-wydajne systemy cyfrowe nie są wcale potrzebne (wyjątkiem w elektronice motoryzacyjnej są systemy sterowania w samochodach autonomicznych). W zależności od zastosowań najważniejsze mogą być takie cechy, jak niezawodność, mały pobór mocy, niska cena, cyberbezpieczeństwo. Dlatego starsze technologie wcale nie wymierają. Na świecie jest wielu producentów, którzy z powodzeniem i ekonomicznymi sukcesami produkują układy w technologiach CMOS z kanałem o długościach powyżej 100 nanometrów: 0,35 $\mu m$, 0,5 $\mu m$, 0,7 $\mu m$ i więcej. Technologie te zostały dawno opracowane i wdrożone, linie produkcyjne się zamortyzowały, procesy produkcyjne i komplety masek do fotolitografii nie kosztują wiele, toteż układy produkowane w tych technologiach są tanie. Z tych właśnie technologii często korzystają projektanci układów specjalizowanych (ASIC), bo w większości przypadków te układy nie potrzebują bardziej zaawansowanych technologii. Co więcej, z technicznego punktu widzenia dla niektórych klas układów te „stare” technologie są lepsze od najnowocześniejszych. Przykładowo, w technice układów analogowych jest wiele bardzo dobrych układowych rozwiązań, które jednak wymagają napięć zasilania rzędu 5V, niedostępnych w technologiach najnowszych. Dlatego technologie starsze nie tylko nie zanikają, ale przeciwnie – nadal się w nie inwestuje. W ostatnich latach powstało na świecie kilkanaście nowych linii produkcyjnych, a nawet całych fabryk przeznaczonych dla starszych technologii. Jednym z kierunków ich rozwoju jest specjalizacja. Powstają linie technologiczne, na których można wytwarzać układy scalone wraz z elementami optoelektronicznymi, układy do nietypowych zastosowań (na przykład wysokonapięciowe), układy zintegrowane z czujnikami i mikromechanizmami itp.