Telekomunikacja mikrofalowa

Efekt zmiany częstotliwości fali w zależności od prędkości poruszających się obiektów wytwarzających i odbierających falę, oraz od prędkości ośrodka, w którym fala się rozchodzi został okryty przez Dopplera i nazwany jego nazwiskiem.
W opisywanym przypadku radaru, śledzony obiekt zostaje „oświetlony” sygnałem o częstotliwości f_C wysłanym z anteny – rys.4.23. Obiekt ten przesuwa się w stronę anteny z prędkością v. Część mocy padającej odbija się i wraca do anteny. Sygnał odbity zmienia swoją częstotliwość o f_D, (to jest właśnie efekt Doppler’a). 
Częstotliwość sygnału odbitego jest większa lub mniejsza o f_D, w zależności od tego, czy obiekt się zbliża, czy też oddala. Fakt ten można z łatwością wykryć.
 

Rys.4.23. Schemat ideowy radaru wykorzystującego efekt Doppler’a do pomiaru prędkości.

Schemat ideowy radaru dopplerowskiego pokazano na rys.4.23. Radary doplerowskie pracują z falą ciągłą. Stosowane są chętnie przez policje drogowe. Ich zasięg jest wtedy niewielki, poniżej 100 metrów, wypromieniowane moce mniejsze od 100 mW. Radary dopplerowskie umieszczane np. na helikopterach, oświetlają powierzchnię ziemi mierząc odległość od niej i prędkość poruszania się względem niej. Moce nadawania są wtedy większe, rzędu kilku watów.