Słownik opanowanych pojęć

Testowanie oparte na znajomości kodu źródłowego i struktury programu. Pozwala analizować ścieżki wykonania, pętle i warunki logiczne w celu weryfikacji poprawności działania.

Metody testowania funkcjonalnego, w których tester nie zna wewnętrznej struktury kodu – testuje aplikację wyłącznie na podstawie jej zewnętrznych zachowań i specyfikacji.

Podejście do testowania w metodykach zwinnych, polegające na równoległym tworzeniu i wykonywaniu testów w trakcie rozwoju funkcjonalności w krótkich iteracjach.

Intuicyjne i elastyczne podejście do testowania, łączące projektowanie testów, ich wykonywanie i analizę w czasie rzeczywistym – bez ścisłego scenariusza testowego.

Podejście do testowania, w którym priorytetyzacja działań testowych opiera się na analizie ryzyka – czyli prawdopodobieństwa wystąpienia błędów i ich potencjalnego wpływu na system.

Ostateczna weryfikacja systemu przed oddaniem go użytkownikom końcowym, mająca na celu ocenę zgodności z oczekiwaniami użytkowników i wymogami biznesowymi​.

Rodzaj testów weryfikujących, czy system działa zgodnie z zdefiniowanymi wymaganiami, w tym przepływami pracy, nawigacją, logiką biznesową oraz obsługą wyjątków. Obejmują testowanie interfejsów użytkownika i baz danych​.

Weryfikacja współdziałania między modułami lub komponentami, identyfikująca problemy komunikacyjne i interakcyjne między elementami systemu​.

Izolowane testy najmniejszych jednostek kodu, takich jak funkcje czy klasy, przeprowadzane w celu weryfikacji ich poprawności i działania​.

Testy skupiające się na jakości systemu, takie jak wydajność, bezpieczeństwo, skalowalność czy użyteczność. Sprawdzają, jak system wykonuje swoje funkcje, a nie co wykonuje​.