Słownik opanowanych pojęć
Pliki dołączone do zasobu:
Słownik opanowanych pojęć
Wykład 1
- Idealny wzmacniacz napięciowy – układ przetwarzający napięcie wejściowe w wyjściowe według relacji , gdzie jest wzmocnieniem napięciowym. Idealny wzmacniacz napięciowy ma nieskończoną impedancję wejściową i zerową impedancję wyjściową. Jego modelem teoretycznym jest źródło napięcia sterowanego napięciem.
- Idealny wzmacniacz operacyjny - wzmacniacz napięciowy spełniający następujące warunki: nieskończone wzmocnienie napięciowe, nieskończona wartość impedancji wejściowej oraz zerowa wartość impedancji wyjściowej. Powyższe własności są spełnione dla idealnego wzmacniacza operacyjnego w zakresie częstotliwości od zera do nieskończoności.
- Konduktancja żyracji – stała charakteryzująca żyrator; jej interpretacją fizyczną jest konduktancja.
- Konwerter ujemno-impedancyjny NIC – czwórnik aktywny przetwarzający bądź prąd (INIC) bądź napięcie (VNIC) układu przy ujemnym znaku współczynnika przetwarzania. Równanie macierzowe opisujące INIC
ze współczynnikiem przetwarzania prądu równym . Równanie macierzowe opisujące VNIC
ze współczynnikiem przetwarzania napięcia równym .
- Przesuwnik fazowy – układ elektryczny realizujący operację przesuwania fazy sygnału wyjściowego względem wejściowego bez zmiany amplitudy tego sygnału.
- Układ całkujący – układ elektryczny przetwarzający sygnał wejściowy w wyjściowy zgodnie z operacją całkowania. Opis układu całkującego w dziedzinie częstotliwości przyjmuje postać , gdzie k jest współczynnikiem liczbowym a operatorem całkowania.
- Układ różniczkujący - układ elektryczny przetwarzający sygnał wejściowy w wyjściowy zgodnie z operacją różniczkowania. Opis układu różniczkującego w dziedzinie częstotliwości przyjmuje postać , gdzie k jest współczynnikiem liczbowym a s operatorem różniczkowania.
- Wzmacniacz sumacyjny – sumator sumujący sygnały wejściowe z pewną wagą, nastawianą oddzielnie dla każdego sygnału.
- Żyrator – czwórnik opisany macierzą łańcuchową o postaci
w której jest konduktancją a – rezystancją żyracji. Podstawowym zastosowaniem żyratora jest realizacja indukcyjności w układzie żyratora obciążonego kondensatorem .
Wykład 2
- Analiza wrażliwościowa obwodu – analiza powalająca zbadać wpływ niedokładnej nastawy wartości parametrów obwodu na jego odpowiedź. Zwykle wymaga wyznaczenia wartości pochodnej odpowiedzi względem wybranego parametru obwodu.
- FDNR - (ang. Frequency Dependent Negative Resistor), układ realizujący dwójnik o admitancji , w której D jest współczynnikiem liczbowym. Reprezentuje rezystor o ujemnej rezystancji sterowany częstotliwościowo.
- Filtr bikwadratowy z wielopętlowym sprzężeniem zwrotnym – układ połączeń RC ze wzmacniaczem operacyjnym tworzących sprzężenia zwrotne wyjścia z węzłami wewnętrznymi obwodu, pozwalający na realizacje podstawowych typów filtrów elektrycznych (dolnoprzepustowego, górnoprzepustowego i środkowoprzepustowego).
- Gałęzie grafu – są to linie łączące poszczególne węzły, przy czym każda posiada określony zwrot. Sygnały przenoszone są wzdłuż gałęzi jedynie w kierunku strzałki zwrotu.
- Graf dołączony – graf o identycznej strukturze jak graf oryginalny Masona, ale o przeciwnych kierunkach przepływu sygnału we wszystkich gałęziach.
- Graf przepływu sygnałów Masona – sposób graficzny ilustrujący przepływ sygnałów między węzłami układu.
- Reprezentuje układ równań liniowych, przy czym węzły grafu są zmiennymi a wagi gałęzi współczynnikami przy zmiennych w układzie równań. Graf może reprezentować tylko operacje mnożenia i dodawania. Graf przepływowy może też być wykorzystywany do przedstawienia przepływu sygnałów w układzie fizycznym przedstawiając przedstawiać związek przyczyny i skutku.
- KHN – układ filtru bikwadratowego na trzech wzmacniaczach operacyjnych o strukturze zaproponowanej przez Kervina-Huelsmana-Newcomba charakteryzujący się niezależnym strojeniem częstotliwości środkowej i dobroci.
- Pętla grafu – ciąg gałęzi jednakowo skierowanych tworzący zamknięty cykl. Wzmocnienie pętli, zwane również transmitancją, jest iloczynem wag gałęzi tworzących pętlę.
- Pętla własna – pojedyncza gałąź łącząca węzeł grafu z nim samym. Wzmocnienie pętli własnej jest równe wadze gałęzi tworzącej tę pętlę.
- Reguła Masona - prosta reguła topologiczna określająca dowolny sygnał w grafie. Reguła ta dotyczy transmitancji definiowanej jako stosunek sygnału dowolnego węzła grafu uznanego za wyjściowy do sygnału węzła źródłowego, czyli węzła z którego sygnały jedynie odpływają. Stanowi alternatywę dla algebraicznej metody znajdywania transmitancji.
- Ścieżka grafu – droga prowadząca od węzła źródłowego (wejściowego) do węzła wyjściowego, przy czym transmitancja (wzmocnienie) drogi jest iloczynem wzmocnień (wag) gałęzi prowadzących od źródła do węzła wyjściowego
- Wagi gałęzi – każda gałąź reprezentowana jest przez swoją wagę (wzmocnienie), z którą mnożony jest sygnał wychodzący z określonego węzła.
- Węzły grafu - są zmiennymi występującymi w zbiorze liniowych relacji algebraicznych. Węzeł z którego jedynie wychodzą gałęzie (brak gałęzi skierowanych do niego) nazywany jest węzłem źródłowym. Sygnał skojarzony z węzłem jest sumą wagową sygnałów wchodzących z innych węzłów lub węzła własnego przenoszonych poprzez gałęzie.
- Wyznacznik główny grafu – wzór matematyczny określający mianownik w regule Masona. Jest równy wartości jeden plus suma wszystkich transmitancji pętli istniejących w grafie plus suma iloczynów transmitancji pętli rozłącznych branych naraz po dwie, po trzy itd. (aż do wyczerpania) przy czym sumy brane są na przemian ze znakiem plus i minus.
Ostatnia modyfikacja: środa, 17 listopada 2021, 15:34