Podręcznik
5. Model diody dla symulacji komputerowej
SCHEMAT I PARAMETRY MODELU
Model diody zastosowany programie SPICE przeznaczonym do symulacji obwodów elektronicznych przedstawiono na rys. Rdspice.
Rys. 5.1 Schemat diody w programie SPICE
Charakterystykę stałoprądową reprezentuje nieliniowe źródło prądowe, którego wydajność w ogólnym przypadku jest sumą prądów rekombinacji-generacji w warstwie zaporowej i obszarach quasi-neutralnych. Każdą z tych składowych można zapisać:
(5.1) |
gdzie parametr An jest znormalizowaną powierzchnią przekroju poprzecznego złącza (wielkość bezwymiarowa) podawaną w karcie elementu jako AREA. Jest to stosunek powierzchni przekroju konkretnej diody do powierzchni przekroju złącza odniesienia dla którego w karcie modelu podano wartość Is.
Sumowanie tych składowych w sensie obwodowym oznacza równoległe połączenie dwóch diod o charakterystykach w postaci (5.1) (ID oraz ID’ na rys. 5.1), lecz o różnych wartościach parametrów Is oraz n. Sposób uwzględnienia obu składowych (wzór matematyczny czy rozbudowanie schematu elektrycznego) może być różny w istniejących wersjach programu.
Zjawiska dla dużych wartości prądu przewodzenia uwzględniono wprowadzając zastępczą rezystancję Rs do schematu na rys. Rdspice.
Prąd diody jest funkcją temperatury. Zależność prądu nasycenia od temperatury, wynikająca głównie ze zmian koncentracji samoistnej, jest opisana równaniem:
(5.2) |
gdzie T0 jest temperaturą odniesienia, Wg jest energią aktywacji (szerokością pasma zabronionego).
Magazynowanie ładunku jest uwzględnione w postaci kondensatora sterowanego napięciowo, reprezentującego pojemność warstwy zaporowej i pojemność dyfuzyjną zgodnie z rys. 2.1:
(5.3) |
Pojemność warstwy zaporowej określona jest znanym wzorem dla polaryzacji zaporowej i niewielkich napięć przewodzenia, a wzorem aproksymacyjnym dla wyższych:
(5.4) |
(Potencjał złączowy Uj nazywany jest napięciem gradientowym lub dyfuzyjnym (dla złącza skokowego)).
Pojemność dyfuzyjna może być łatwo oszacowana na podstawie definicji różniczkowej. Ładunek nośników mniejszościowych zgromadzonych w bazie można wyrazić jako iloczyn prądu i stałej czasowej usuwania tych nośników:
(5.5) |
a zatem
(5.6) |
gdzie w miejsce parametru t należy podstawić czas życia nośników mniejszościowych (tn lub tp) w przypadku długiej bazy (dokładniej połowę tego czasu) lub czas przelotu nośników mniejszościowych tB przez krótką bazę (w<L).
Wybrane parametry modelu diody w programie SPICE wraz z odpowiadającymi im symbolami użytymi we wzorach, zebrano w tablicy 5.1, ograniczając się do jednej składowej prądu.
Tablica 5.1
Nazwa |
Sym-bol |
Parametr |
Jedn. |
Wartość domyślna |
IS |
Is |
Prąd nasycenia |
A |
1.0E-14 |
N |
n |
Współczynnik emisji |
|
1.0 |
RS |
Rs |
Rezystancja szeregowa |
W |
0.0 |
CJO |
Cj0 |
Pojemność złączowa dla zerowej polaryzacji |
F |
0.0 |
M |
m |
Współczynnik gradientowy |
|
0.5 |
VJ |
Uj |
Potencjał złączowy (napięcie gradientowe/dyfuzyjne) |
V |
0.8 |
TT |
t |
Czas przelotu (ew. czas życia nośn. mniejszośc.) |
s |
0.0 |
EG |
Wg/q |
Potencjał aktywacji |
V |
1.11 |
XTI |
x |
Wykładnik w zależności IS od temperatury |
|
3.0 |
BV |
UBR |
Napięcie przebicia (zaporowe) |
V |
µ |
WYZNACZANIE PARAMETRÓW ELEKTRYCZNYCH
Zależności, na podstawie których można obliczyć parametry elektryczne modelu diody są przybliżone. Eksperymentalne wyznaczenie najważniejszych parametrów modelu pozwala na uzyskanie większej dokładności symulacji układu. Procedura jest następująca:
Pomiar charakterystyki statycznej diody (rys. 5.2) pozwala wyznaczyć IS, N i RS.
Rys. 5.2 Wyznaczenie parametrów statycznych modelu diody w programie SPICE
- IS wyznacza przecięcie z osią prądową stycznej do prostoliniowego odcinka charakterystyki na wykresie lgID= f(U),
- N określa nachylenie tej stycznej,
- RS otrzymuje się porównując dla dużej wartości prądu przesunięcie rzeczywistej charakterystyki w stosunku do stycznej poprowadzonej dla średnich wartości prądu.
Pomiar charakterystyki pojemnościowo-napięciowej dla polaryzacji zaporowej diody, w układzie mostka pojemnościowego (rys. 5.3) służy wyznaczeniu parametrów CJO, VJ i M.
Rys. 5.3 Określenie parametrów modelu pojemności złączowej
- CJO otrzymuje się przez ekstrapolację wyników pomiaru dla U = 0,
- VJ i M wyznacza się przez dopasowanie funkcji analitycznej do danych pomiarowych.
Pomiar i(t) przy przełączaniu diody wstecz pozwala wyznaczyć parametr TT.
- TT wyznacza się w oparciu o pomiar czasu magazynowania ładunku ts:
(5.7) |
gdzie IF jest wartością prądu w stanie ustalonym dla polaryzacji przewodzenia, a IR jest wartością prądu wstecznego w impulsie po przełączeniu diody.