Dopasowanie impedancji i dwuwrotniki
1. Wykres Smith’a
1.1. Normalizacja impedancji
W matematycznym opisie efektów propagowania fal w prowadnicach falowych dwa równania są szczególnie ważne:
- równanie transformacji współczynnika odbicia,
- równanie transformacji impedancji.
Równanie transformacji impedancji zawiera tangensy i dawno temu, gdy komputery nie były powszechnie stosowane rozwiązanie równania z tangensami przysparzało nieco problemów. Opracowano wtedy konstrukcję wykresu Smith’a i sposoby jego wykorzystania. Przedstawimy je w tym wykładzie i nauczymy się nim posługiwać. Współczesne komputery osobiste z łatwością obliczają zadania z transformacją impedancji. Jednakże wykres Smith’a jest dobrym narzędziem ilustracji rozmaitych operacji, w tym projektowania obwodów dopasowujących.
Krokiem wstępnym jest wprowadzenie pojęcia impedancji i admitancji znormalizowanych. Normalizacja impedancji, czy też admitancji odbywa się w stosunku do impedancji charakterystycznej prowadnicy falowej Z0 w następujący sposób:
(1-1) |
Impedancje/admitancje znormalizowane zL i yL (używana jest także nazwa: zredukowane) są wielkościami bezwymiarowymi. Używając wprowadzonych wielkości można współczynnik odbicia L zapisać teraz następującą zależnością:
(1-2) |
Przekształcając powyższe wyrażenie można otrzymać zależności na impedancja zredukowaną z(l) widziana w miejscu odległym o l:
(1-3) |
oraz na admitancję y(l):
(1-4) |
Równanie transformacji impedancji przybierze teraz postać:
(1-5) |