3. Dwuwrotnik i jego macierze [Z], [Y] i [A]

3.5. Właściwości macierzy rozproszenia

 Współczynniki macierzy rozproszenia mają prostą interpretacja fizyczną. Przyjmijmy najpierw, że a2=0. Z równania (7-54) możemy wyznaczyć wartość S11:

  

\mathrm{S_{11}}=\Gamma _1\mid_{a_2=0}=\mathrm{\frac{b_1}{a_1}};

(7-57)  

Równanie (7-57) interpretujemy w taki sposób, że S11 jest współczynnikiem odbicia widzianym w tych warunkach w płaszczyźnie T1, co tłumaczy nazwę współczynnika: reflektancja. Ponadto S11 pozwala obliczyć moc odbitą od dwuwrotnika:

  

P_{1-}=P_{1+}\left | \mathrm{S_{11}} \right |^{2};

(7-58)  

Współczynnik S12 –transmitancja - pozwala obliczyć część mocy, która przejdzie do obciążenia umieszczonego we wrotach wyjściowych: 

  

P_{2-}=P_{1+}\left | \mathrm{S_{21}} \right |^{2};

(7-59)  

W podobny sposób, przyjmując, że a1=0, można znaleźć, że współczynnik odbicia widziany we wrotach wyjściowych równy jest S22, a S12 określa transmisję mocy do wrót wejściowych.
Ważną właściwością pewnej klasy dwuwrotników jest ich odwracalność. Dwuwrotnik jest odwracalny, jeżeli  S12 = S21, co oznacza, że transmisja sygnałów zachodzi w identyczny sposób w obie strony.
Kolejną ważną grupą w klasie dwuwrotników odwracalnych są dwuwrotniki bezstratne. Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia bezstratności przyjmijmy, że P2+=0, do dwuwrotnika doprowadzono moc P1+, i że żadna część mocy padającej P1+ nie została pochłonięta. Bilans mocy wygląda następująco.

  

P_{1+}=P_{1-}+P_{2-};

1= \left | \mathrm{S_{11}} \right |^{2}+\left | \mathrm{S_{12}} \right |^{2};

(7-60)  

Drugie z równań napisano po podzieleniu obu stron pierwszego przez P1+
Można napisać podobny bilans po doprowadzeniu mocy od strony wyjścia. Otrzymamy wtedy pierwsze z równań warunków (7-61). Ponieważ z założenia dwuwrotnik jest odwracalny, to na podstawie bilansów mocy można napisać drugi z warunków (7-61). Wreszcie ostatni z warunków bezstratności (7-61), który podamy bez dowodu, wiąże ze sobą argumenty \phi _{11}, \phi _{12} i \phi _{22} współczynników rozproszenia S11,S12 i S22.

  

1= \left | \mathrm{S_{11}} \right |^{2}+\left | \mathrm{S_{12}} \right |^{2};

\left | \mathrm{S_{11}} \right |=\left | \mathrm{S_{22}} \right |;

\phi _{11}+\phi _{22}-2\phi _{12}=\pm \pi ;

(7-61)  

W praktyce spotykamy dwuwrotniki, które nazywamy symetrycznymi. Zwykle ich struktura i wymiary wskazują na symetrię fizyczną. W sensie mikrofalowym warunek symetrii zapisuje się współczynnikami macierzy rozproszenia jako S11 = S22.
Dodajmy jeszcze jedną właściwość macierzy rozproszenia: jest ona unitarna, to znaczy:

  

\begin{bmatrix} S \end{bmatrix}\begin{bmatrix} S* \end{bmatrix}=[1];

(7-62)  

Podsumujmy powyższe wywody określając liczbę niezależnych parametrów opisujących jednoznacznie właściwości dwuwrotnika. W ogólnym przypadku dwuwrotnik opisany jest 4 liczbami zespolonymi, a więc 8 parametrami. W szczególnych przypadkach liczba niezależnych parametrów maleje. W Tabeli 7.1. zestawiono wszystkie przypadki.
 
Tabela 7.1. Ilustracja wpływu właściwości dwuwrotnika na liczbę niezależnych parametrów.