2. Rezonator jako obciążenie toru

2.3. Reflektancja

Wygodną formą opisu właściwości rezonatora sprzężonego odbiciowo jest podanie zależności jego współczynnika odbicia od częstotliwości. Współczynnik odbicia \Gamma (f) rezonatora można określić w płaszczyźnie zwarcia przy odstrojeniu przy pomocy zredukowanej admitancji yr:

  

\Gamma =\frac{1-\mathrm{y_r}}{1+\mathrm{y_r}};

(2-31)  

Do zależności (2-31) należy wprowadzić admitancję yr , a następnie wprowadzić nową zmienną \alpha, nazywaną znormalizowaną częstotliwością albo parametrem odstrojenia:

  

\alpha =Q_L(\frac{\omega }{\omega _0}-\frac{\omega _0 }{\omega})\cong 2Q_L\frac{\delta \omega }{\omega _0 };

(2-32)  


 
 Rys.2.6. Okrąg \Gamma (f) rezonatora włączonego odbiciowo, na płaszczyźnie zespolonej

Rys.2.7. Położenie okręgów wspłczynnika odbicia rezonatorów dla różnych wartości współczynników sprzężenia.


W rezonansie, gdy \alpha=0: 

  

\Gamma (\alpha =0)=\Gamma _0=\frac{\beta +1}{\beta -1};

(2-33)  

lub inaczej: 

  

\Gamma=-1+\frac{D}{1+\alpha };\, \mathrm{gdzie}\, D=\frac{2\beta }{1+\beta };

(2-34)  

Wielkość D jest rzeczywista i dodatnia.
Wykresem funkcji \Gamma (\alpha ) na płaszczyźnie zespolonej jest okrąg „zaczepiony” w punkcie –1, o średnicy \Gamma. Okrąg taki pokazano na rys.2.6 wraz z graficzną konstrukcją umożliwiającą znalezienie \Gamma dla danej wartości \alpha. Zauważmy, że okrąg admitancji pokrywa się z okręgiem stałej konduktancji 1/\beta.
Obraz okręgu reflektancji na wykresie Smith’a dużo mówi i parametrach rezonatora, współczynniku sprzężenia, płaszczyźnie odniesienia, innych rezonansach, itp..

Rys.2.8. Współczynnik odbicia rezonatora widziany w różnych płaszczyznach.    


Zgodnie z opisanym modelem okrąg współczynnika \Gamma (\alpha ) rezonatora, mierzonego w płaszczyźnie zwarcia przy odstrojeniu, winien być zaczepiony w punkcie –1 i styczny do okręgu \left | \Gamma \right |=1. Występujące często straty w obwodzie sprzężenia powodują przesunięcie okręgu \Gamma (\alpha ) do wnętrza okręgu \left | \Gamma \right |=1