1. Wprowadzenie

1.4. Proces detekcji z diodą Schottky’go

Opierając się o charakterystykę I(U) diody Schottky’ego opisaną zależnością (3-7) można objaśnić działanie detektora diodowego. Niech napięcie na diodzie będzie sumą stałego napięcia polaryzacji U0 i zmiennego sygnału uRF(t):

  

u(t)=U_0+u_{RF}(t)=U_0+U_S \cos(\omega t);

(3-8)

Zgodnie z zależnością (3-7) znajdziemy prąd diody id(t):

  

i_d(t)=I_S\left | e^{\alpha (U_0+u_{RF})} -1\right |;

(3-9)

Wykorzystamy teraz rozwinięcie funkcji ex na szereg, przy czym tutaj x = αu(t): e^{x }=1+\frac{x}{1!}+\frac{x}{2!}+\frac{x^{3}}{3!}+...+\frac{x^{n}}{n!}+...;
 
Można teraz prąd diody id(t) zapisać szeregiem w prawie identycznej jak (3-1) postaci: 

  

i_d(t)=I_S(e^{\alpha U_0}-1)+I_Se^{\alpha U_0}[\alpha u_{RF}+\frac{(\alpha u_{RF})^{2}}{2}+\frac{(\alpha u_{RF})^{3}}{6}+...];

(3-10)

Z łatwością obliczamy wartości kolejnych współczynników C0, C1, C2 i C3

  

C_0=I_S(e^{\alpha U_0}-1);

C_1=\alpha I_Se^{\alpha U_0};

C_2=\frac{\alpha^{2} I_Se^{\alpha U_0}}{2};

C_3=\frac{\alpha^{3} I_Se^{\alpha U_0}}{6};

(3-11)

Po przekształceniach przedstawimy prąd id(t) – cztery pierwsze wyrazy - w następującej postaci:

  

i_d(t)=I_0(U_0)+\delta I(U_{S}^{2})+I_1(U_0,U_S)\cos (\omega t)+I_2(U_0,U_S^{2})\cos (2\omega t)+...;

(3-12)

Pierwszy składnik prawej strony, to składowa stała I0(U0) rezultat polaryzacji diody napięciem stałym. Z punktu widzenia detekcji interesuje nas drugi składnik δI, opisujący przyrost składowej stałej w obecności sygnału mikrofalowego. Wartość δI jest funkcją amplitudy US. Można ją wyrazić zależnością (3-13).

  

\delta I=\frac{\alpha ^{2}I_Se^{\alpha U_0}}{4}U_S^{2};

(3-13)

Trzeci i czwarty wyrazy prawej strony wyrażenia (3-12) to składniki zmienne o pulsacji ω i 2ω. W wykładzie o detektorach poświęca im się mniej uwagi.
Zależność (3-13) jest uproszczona, nie uwzględniono w niej obecności kolejnych wyrazów szeregu (3-10). Jednakże pokazuje ona podstawową dla mikrofalowego detektora diodowego zależność prądu detekcji od mocy sygnału mikrofalowego. 
Współczynnik proporcjonalności w wyrażeniu (3-13) jest proporcjonalny do prądu IS. Na rys.3.3 pokazano typowe charakterystyki diod Schottky’ego dla różnych wartości prądów IS, które różnią się o cztery rzędy wielkości. Dla diod z wysoką barierą wartości IS są najmniejsze. Aby współczynnik proporcjonalności miał odpowiednio dużą wartość, a detektor odpowiednio dużą czułość, należy spolaryzować diodę, napięciem U0, by czynnik exp(αU0), a tym samym prąd I0 był odpowiednio duży. 
 
Oto dwie istotne cechy procesu detekcji:
•    Przy detekcji sygnałów o małych amplitudach prąd detekcji jest proporcjonalny do mocy sygnału mikrofalowego.
•    Diody Schottky’ego z wysoką barierą wymagają wstępnej polaryzacji, aby dobrze pracować w obwodzie detektora. Jeśli nie można zastosować wstępnej polaryzacji należy zastosować diodę Schottky’ego z niską barierą, tzw. „zero bias diode”.
Pomiar niewielkich przyrostów \deltaI prądu na tle prądu I0 może być trudnym problemem. Aby ułatwić wzmocnienie napięcia wyjściowego detektora sygnał w.cz. u(t) bywa modulowany amplitudowo z małą (1-30 kHz) częstotliwością \omegam. W rezultacie obok składowej stałej pojawi się napięcie zmienne o częstotliwości \omegam.
 

 
Rys.3.5. Ilustracja procesu detekcji. A) Dioda Schottky’go w obwodzie detektora. B) Graficzne wyznaczenie prądu w obwodzie z charakterystyki diody. 

 Na rys.3.5 pokazano ilustrację procesu detekcji w obwodzie z diodą Schottky’ego i rolę wstępnej polaryzacji diody napięciem U0. Można powiedzieć innymi słowami, że polaryzacja diody napięciem U0 ustala punkt pracy diody w miejscu dużego zakrzywienia charakterystyki, gdzie jest ona silnie nieliniowa.