1. Stabilizatory napięcia stałego

1.1. Parametry stabilizatorów napięcia stałego

Każdy stabilizator można zastąpić czwórnikiem, który jest zasilany napięciem i prądem niestabilizowanym U1, I1, a na zaciskach wyjściowych ma napięcie lub prąd stabilizowany U2, I2.
Dla stabilizatora napięcia przyjmuje się, że wartość U2 jest funkcją trzech zmiennych:

 

\(U_2=f(U_1,I_2,T)\)

 (1.1)

Przyrost każdej zmiennej niezależnej powoduje zmianę napięcia wyjściowego zgodnie
z równaniem stabilizacji:

 

\(dU_2=\frac{\partial U_2}{\partial U_1}dU_1+\frac{\partial U_2}{\partial I_2}dI_2+\frac{\partial U_2}{\partial T}dT \)

 (1.2)

Pochodne cząstkowe występujące w tym równaniu definiują podstawowe parametry dowolnego stabilizatora napięcia stałego:

    • współczynnik stabilizacji                   
 

\(G_U=\frac{\partial U_2}{\partial U_1}=\frac{\mathrm{d} U_2}{\mathrm{d} U_1}\mid _{I_2,T=const}\)

 (1.3)
    • rezystancja wyjściowa                         
 

\(r_{wy}=-\frac{\partial U_2}{\partial I_2}=-\frac{\mathrm{d} U_2}{\mathrm{d} I_2}\mid _{U_1,T=const}\)

 (1.4)
    • współczynnik temperaturowy              
 

\(\gamma _T=-\frac{\partial U_2}{\partial T}=-\frac{\mathrm{d} U_2}{\mathrm{d} T}\mid _{U_1,I_2=const}\)

 (1.5)

W praktyce dąży się do uzyskania możliwie najmniejszych wartości tych współczynników.