Podręcznik

Napięcie U_WE(MIN) to najmniejsze napięcie wejściowe, przy którym stabilizator może jeszcze poprawnie działać. Aby taka definicja była jednoznaczna, należy ustalić kryterium poprawnego działania. Najczęściej jest to możliwość uzyskania napięcia U_WY z określoną dokładnością (np. z błędem mniejszym niż <ileś> %)¹ .

Oprócz parametru U_WE(MIN) bardzo często podaje się napięcie U_DR (drop-out voltage), czyli minimalne napięcie między wejściem a wyjściem stabilizatora, przy którym pracuje on zgodnie z założeniami. Na ogół uważa się, że im mniejsza wartość U_DR tym stabilizator jest lepszy, gdyż przekłada się to na możliwość wydzielania mniejszej mocy w jego elementach (co oznacza większą sprawność energetyczną układu), oraz na większy dopuszczalny zakres zmian napięcia wejściowego.

Oba parametry (U_WE(MIN) i U_DR) nie są tożsame ani bezpośrednio wzajemnie wymienne. Można sobie wyobrazić stabilizator, który co prawda jeszcze działa poprawnie przy bardzo niewielkiej różnicy napięć pomiędzy swoim wejściem i wyjściem (np. 1 V), ale i tak przestaje działać, gdy napięcie na jego wejściu spadnie poniżej pewnej bezwzględnej wartości (np. 10 V). Pomimo małej wartości U_DR, na wyjściu takiego stabilizatora nie da się uzyskać napięcia np. 5 V przy napięciu wejściowym 6 V, albowiem do wejścia tego stabilizatora zawsze trzeba doprowadzić co najmniej 10 V. A więc opisanych warunkach realny drop-out opisanego stabilizatora to już nie 1 V, a aż 5 V. Z kolei, jeśli zechcemy w tym samym układzie uzyskać napięcie wyjściowe U_O = 11 V, wystarczy go zasilić napięciem wejściowym U_WE = 12 V.

Napięcie U_WE(MAX) to jest najczęściej napięcie, powyżej którego stabilizator może ulec uszkodzeniu. I tu znów warto rozważyć różne przypadki. Uszkodzenie może być spowodowane tylko wytrzymałością napięciową elementów, z których zbudowano stabilizator, na przykład dopuszczalnym napięciem  kolektor – emiter któregoś z użytych tranzystorów. Jednak najczęściej ograniczeniem jest maksymalna moc, jaką można wydzielić w narażonym na nią elemencie. Należy bowiem pamiętać, że stabilizator napięcia to często „układ mocy” i głównym problemem przy jego realizacji jest wydzielające się ciepło.
 

[1] Z praktycznego punktu widzenia najsensowniejsze jest określanie U_WE(MIN) i U_DR dla maksymalnego założonego prądu I_OMAX, jaki będzie pobierany z wyjścia – bo przecież zadaniem stabilizatora jest utrzymanie przewidywanego (projektowego) napięcia wyjściowego nawet w najgorszych warunkach, a więc także w takich, kiedy będzie on najbardziej obciążony.