Podręcznik

Sygnały można dzielić biorąc pod uwagę różne kryteria. Można brać pod uwagę fizyczną postać sygnału i wtedy z punktu widzenia telekomunikacji interesują nas wyłącznie sygnały elektryczne (prądowe albo napięciowe) i fale elektromagnetyczne, które też są sygnałami. Równie ważna jest struktura samego sygnału. I tak sygnały dzieli się na (rysunek 1.1):

- analogowe,

- dyskretne,

- cyfrowe.

Rys. 1.1. Ilustracja graficzna sygnałów

Sygnał analogowy to odpowiednik funkcji ciągłej. Jest on stale „obecny” w czasie. Sygnał dyskretny to odpowiednik funkcji dyskretnej. Jest on „obecny” tylko w wybranych chwilach. Amplitudy próbek sygnału dyskretnego należą ogólnie do zbioru liczb rzeczywistych. Gdy są zespolone, to część rzeczywista i część urojona też należą do zbioru liczb rzeczywistych. Inaczej jest w przypadku sygnału cyfrowego. Jest on reprezentowany za pomocą próbek, ale wartości jakie mogą one przyjmować należą do zbioru o skończonej liczności. Sygnały dyskretne i cyfrowe mogą być z natury takimi, ale mogą też powstawać w wyniku próbkowania i kwantowania sygnałów analogowych.