Podręcznik

UWAGA NR 1: Analizując programy użytkowe PLC zauważyć można, że w większości tych programów edycja kilku początkowych sieci programowych (tzw. Networków), które dotyczyły tego samego przykładu, edytowana jest podobnie. To znaczy, w pierwszych fragmentach kolejnych sieci programowych wystąpił taki sam fragment konstrukcji sieci. Np. w ostatnim przykładzie układu sterowania silnikiem pierścieniowym przedstawiony poniżej początkowy fragment sieci w języku LAD powtórzony był wielokrotnie.

Nie jest to błąd twórcy programu użytkowego, a wyniknęło to z takich a nie innych możliwości edycyjnych środowiska narzędziowego do tworzenia programów użytkowych (tutaj oprogramowanie typu MicroWin dla rodziny sterowników PLC firmy Siemens). Po prostu, konstrukcja edytora języka LAD narzuciła odpowiedni podział schematu sterowania stykowego tak, aby była możliwa jego programowa implementacja pod kątem zgodności logicznej z tym schematem. Należy stwierdzić, że w innych środowiskach programistycznych spotkać można większe, a nawet i uboższe możliwości edycji programów PLC, jak również odwrotnie, istnieją edytory języka LAD, w których utworzony program w tym języku przypomina niemalże schemat sterowania stykowego.

UWAGA NR 2: Rozwiązaniem problemu wielokrotnego powtarzania identycznych fragmentów sieci programowych jest zastosowanie tzw. znaczników programowych (Markerów). Polega to na przyporządkowaniu fragmentu powtarzanej sieci programowej znacznikowi o odpowiednim adresie absolutnym, a następnie używaniu tego pojedynczego znacznika w programie PLC jako reprezentanta mającej się powtarzać sieci. Upraszcza to i przyśpiesza tworzenie programu użytkowego oraz program ten staje się wtedy bardziej czytelny. Pokazuje to poniższy przykład, gdzie dla powtarzanego wielokrotnie fragmentu sieci przyporządkowano znacznik programowy M1:M10.0:

Konsekwencją powyższej sieci programowej, w której rezultat operacji logicznej RLO na czterech operandach (ang. Result of Logic Operation) został wpisany do znacznika o adresie M10.0, będzie możliwość używania adresu znacznika M10.0 jako reprezentanta „tego” RLO w każdej sieci programowej, gdzie zostanie on użyty. Zilustrowano to poniżej.