2. Charakterystyka statyczna

2.2. Charakterystyka statyczna - sformułowanie ogólne

  Dla równań stanu w postaci ogólnej

 \begin{eqnarray}

\frac{dx_1(t)}{dt} &=& f_1(x_1(t),\cdots,x_j(t),\cdots,x_n(t),u_1(t),\cdots,u_k(t),\cdots,u_m(t)) \qquad(1.121) \\

&\vdots& \nonumber \\ 

\frac{dx_i(t)}{dt} &=& f_i(x_1(t),\cdots,x_j(t),\cdots,x_n(t),u_1(t),\cdots,u_k(t),\cdots,u_m(t)) \qquad(1.122) \\

&\vdots& \nonumber \\ 

\frac{dx_n(t)}{dt} &=& f_n(x_1(t),\cdots,x_j(t),\cdots,x_n(t),u_1(t),\cdots,u_k(t),\cdots,u_m(t)) \qquad(1.123) 

\end{eqnarray}

równania charakterystyki statycznej uzyskujemy poprzez warunek zerowania pochodnych zmiennych stanu. Oznaczmy wartości stanów i sterowań w punkcie równowagi jako  x_{10}, x_{20}, ..., x_{j0}, ..., x_{n0} oraz  u_{10}, u_{20} ,..., u_{k0} ,..., u_{m0} . Równania punktu równowagi przyjmują postać

 \begin{eqnarray}

0 &=& f_1(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0},u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0}) \qquad(1.124) \\

&\vdots& \nonumber \\ 

0 &=& f_i(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0},u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0}) \qquad(1.125) \\

&\vdots& \nonumber \\ 

0 &=& f_n(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0},u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0}) \qquad(1.126) 

\end{eqnarray}

Wprowadźmy wektory zmiennych stanu oraz zmiennych sterujących w punkcie równowagi

 \begin{equation}

x_0 = \left(

\begin{array}{c}

x_{10}\\ \vdots\\ x_{j0} \\ \vdots\\ x_{n0}

\end{array}

\right),\ 

u_0 = \left(

\begin{array}{c}

u_{10}\\ \vdots\\ u_{k0} \\ \vdots\\ u_{m0}

\end{array}

\right)

\end{equation}  \qquad(1.127)

Równania punktu równowagi (1.124)-(\1.126) przyjmują wtedy postać

 \begin{eqnarray}

0 &=& f_1(x_0,u_0) \qquad(1.128) \\

&\vdots& \nonumber \\ 

0 &=& f_i(x_0,u_0) \qquad(1.129)  \\

&\vdots& \nonumber \\ 

0 &=& f_n(x_0,u_0) \qquad(1.130)  

\end{eqnarray}

Jeżeli wprowadzimy oznaczenie

 \begin{equation}

f(x_0,u_0) = \left(

\begin{array}{c}

f_1(x_0,u_0)\\ \vdots\\ f_i(x_0,u_0) \\ \vdots\\ f_n(x_0,u_0)

\end{array}

\right)

\end{equation} \qquad(1.131)

to równania punktu równowagi (1.128)-(1.130) upraszczają się do postaci

 \begin{equation}

0 = f(x_0,u_0) \qquad(1.132)

\end{equation}

gdzie 0 po lewej stronie równania oznacza wektor zerowy o długości  n . Zbiór wszystkich rozwiązań układu równań (1.132) tworzy charakterystykę statyczną obiektu. 

Równania punktu równowagi dla układu trzech zbiorników

 \begin{eqnarray}

0 &=& \frac{1}{A}Q_{we0} - \frac{\alpha}{A} \sqrt{H_{10}-H_{20}} \qquad(1.133) \\

0 &=& \frac{\alpha}{A}  \sqrt{H_{10}-H_{20}} - \frac{\alpha}{A}  \sqrt{H_{20}-H_{30}} \qquad(1.134) \\

0 &=& \frac{\alpha}{2A} \sqrt{H_{20}-H_{30}} - \frac{\alpha}{2A} \sqrt{H_{30}} \qquad(1.135)

\end{eqnarray}

można zapisać w  ogólnej postaci wektorowej (1.132) poprzez wprowadzenie oznaczeń 

 \begin{equation}

x_0  = \left(

\begin{array}{c}

x_{10}\\ x_{20} \\ x_{30}

\end{array}

\right) 

= \left(

\begin{array}{c}

H_{10}\\ H_{20}\\ H_{30}

\end{array}

\right),\

u_0 = \left(u_{10}\right) = \left(Q_{we0}\right)

\end{equation} \qquad(1.136)

oraz 

 \begin{eqnarray}

f(x_0,u_0) &=& \left(

\begin{array}{c}

f_1(x_{10},x_{20},x_{30},u_{10}) \\

f_2(x_{10},x_{20},x_{30},u_{10}) \\

f_3(x_{10},x_{20},x_{30},u_{10}) 

\end{array}

\right) \\ &=& \left(

\begin{array}{c}

f_1(H_{10},H_{20},H_{30},Q_{we0}) \\

f_2(H_{10},H_{20},H_{30},Q_{we0}) \\

f_3(H_{10},H_{20},H_{30},Q_{we0}) 

\end{array}

\right) = \nonumber\\

&=&\left(

\begin{array}{c}

\frac{1}{A}Q_{we0} - \frac{\alpha}{A} \sqrt{H_{10}-H_{20}} \\

\frac{\alpha}{A}  \sqrt{H_{10}-H_{20}} - \frac{\alpha}{A}  \sqrt{H_{20}-H_{30}} \\

\frac{\alpha}{2A} \sqrt{H_{20}-H_{30}} - \frac{\alpha}{2A} \sqrt{H_{30}} 

\end{array}

\right)\nonumber

\end{eqnarray}\qquad(1.137)


Równania punktu równowagi dla wahadła

 \begin{eqnarray}

0 &=& \omega_0 \qquad(1.138)\\

0 &=& \frac{g}{l}sin\theta_0  - \frac{D}{ml^2} \omega_0 +\frac{1}{ml^2} M_0 \qquad(1.140)

\end{eqnarray}

można zapisać w postaci ogólnej (1.132}) poprzez wprowadzenie oznaczeń

 \begin{equation}

x_0 = \left(

\begin{array}{c}

x_{10}\\ x_{20}

\end{array}

\right) = \left(

\begin{array}{c}

\theta_0\\ \omega_0

\end{array}

\right),\ 

u_0 = \left(u_{10}\right) = \left(M_0\right)

\end{equation} \qquad(1.140)

oraz 

 \begin{eqnarray}

f(x_0,u_0) &=& \left(

\begin{array}{c}

f_1(x_{10},x_{20},u_{10}) \\  f_2(x_{10},x_{20},u_{10})

\end{array}

\right) \\

&=& \left(

\begin{array}{c}

f_1(\theta_0,\omega_0,M_0) \\  f_2(\theta_0,\omega_0,M_0)

\end{array}

\right) \nonumber \\

&=& \left(

\begin{array}{c}

\omega_0 \\  \frac{g}{l}sin\theta_0  - \frac{D}{ml^2} \omega_0 +\frac{1}{ml^2} M_0

\end{array}

\right) \nonumber

\end{eqnarray}\qquad(1.141)

Jeżeli chcemy wyznaczyć charakterystykę statyczną wejściowo-wyjściową, należy najpierw rozwiązać układ równań punktu równowagi (1.132), aby znaleźć zależność wektora stanu w punkcie równowagi  x_0 od wektora sterowań w punkcie równowagi  u_0 . Układ równań może nie mieć rozwiązań, mieć jedno, kilka lub nieskończenie wiele rozwiązań, dlatego rozstrzygnięcie problemu rozwiązywalności układu równań jest niemożliwe w ogólnym przypadku. Dla układu trzech zbiorników równania punktu równowagi miały jednoznaczne rozwiązania, przynajmniej w dziedzinie w której określone są funkcje definiujące równania stanu (patrz funkcja pierwiastka). Dla wahadła równanie 

 \begin{equation}

sin\theta_0 = -\frac{1}{mgl}M_0

\end{equation}\qquad(1.142)

może mieć jedno, dwa lub nie mieć wcale rozwiązań  \theta_0 , w zależności od wartości  M_0

Jeżeli jednak możliwe jest rozwiązanie układu równań (1.132) względem  x_0 i uzyskanie rozwiązania postaci

 \begin{equation}

x_0 = f^u(u_0)


\end{equation}  \qquad(1.143)

to aby uzyskać charakterystyka statyczną wejściowo-wyjściową należy do równania wyjść w punkcie równowagi 

 \begin{equation}

y_0 = g(x_0)

\end{equation}\qquad(1.144)

wstawić zależność (1.143)

 \begin{equation}

y_0 = g(f^u(u_0)) = g^u(u_0)

\end{equation}\qquad(1.145)

gdzie przyjęto następujące oznaczenia

 \begin{equation}

y_0 = \left(

\begin{array}{c}

y_{10}\\

\vdots  \\ 

y_{i0}\\

\vdots  \\ 

y_{p0}

\end{array}

\right),\ 

g(x_0) = \left(

\begin{array}{c}

g_1(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0}) \\

\vdots  \\ 

g_i(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0})\\

\vdots  \\ 

g_p(x_{10},\cdots,x_{j0},\cdots,x_{n0})

\end{array}

\right)

\end{equation}\qquad(1.146)

oraz

 \begin{equation}

f^u(u_0) = \left(

\begin{array}{c}

f_1^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0}) \\

\vdots  \\ 

f_i^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0})\\

\vdots  \\ 

f_n^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0})

\end{array}

\right),\

g^u(u_0) = \left(

\begin{array}{c}

g_1^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0}) \\

\vdots  \\ 

g_i^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0})\\

\vdots  \\ 

g_p^u(u_{10},\cdots,u_{k0},\cdots,u_{m0})

\end{array}

\right)

\end{equation}

\qquad(1.147)

Dla układu trzech zbiorników funkcja  f^u ma postać

 \begin{equation}

f^u(u_0) = f^u(Q_{we0}) = \left(

\begin{array}{c}

f_1^u(Q_{we0}) \\ 

f_2^u(Q_{we0}) \\ 

f_3^u(Q_{we0})

\end{array}

\right) = 

\left(

\begin{array}{c}

3\frac{1}{\alpha^2}Q_{we0}^2 \\ 

2\frac{1}{\alpha^2}Q_{we0}^2 \\ 

\frac{1}{\alpha^2}Q_{we0}^2 

\end{array}

\right)

\end{equation} \qquad(1.148)

Wektor wyjść w punkcie równowagi ma postać

 \begin{equation}

y_0 = (H_{30})

\end{equation}\qquad(1.149)

natomiast funkcja  g^u ma postać 

 \begin{equation}

g^u(u_0) = g^u(Q_{we0}) = \left( g_1^u(Q_{we0}) \right) = \left( \frac{1}{\alpha^2}Q_{we0}^2 \right)

\end{equation} \qquad(1.150)


Dla wahadła istnieją dwie gałęzie rozwiązań równania punktu równowagi. Funkcja  f^u dla pierwszej gałęzi rozwiązań ma postać 

 \begin{equation}

x_0 = f^u(u_0) = f^u(M_0) = \left(

\begin{array}{c}

f_1^u(M_0) \\ 

f_2^u(M_0) 

\end{array}

\right) = \left(

\begin{array}{c}

arcsin \left(-\frac{1}{mgl}M_0\right) \\

0 

\end{array}

\right)

\end{equation} \qquad(1.151)

Wektor wyjść w punkcie równowagi ma postać

 \begin{equation}

y_0 = (\theta_0)

\end{equation}\qquad(1.152)

natomiast funkcja  g^u ma postać

 \begin{equation}

g^u(u_0) = g^u(M_0) = \left( g_1^u(M_0) \right) = \left( arcsin \left(- \frac{1}{mgl}M_0 \right)  \right)

\end{equation} \qquad(1.153)

Funkcja  f^u dla drugiej gałęzi rozwiązań ma postać 

 \begin{equation}

x_0 = f^u(u_0) = f^u(M_0) = \left(

\begin{array}{c}

f_1^u(M_0) \\ 

f_2^u(M_0) 

\end{array}

\right) = \left(

\begin{array}{c}

\pi - arcsin \left(-\frac{1}{mgl}M_0\right)  \\ 0

\end{array}

\right)

\end{equation} \qquad(1.154)

natomiast funkcja  g^u ma postać

 \begin{equation}

g^u(u_0) = g^u(M_0) = \left( g_1^u(M_0) \right) = \left( \pi - arcsin \left( -\frac{1}{mgl}M_0 \right)  \right)

\end{equation}  \qquad(1.155)