Podręcznik
3. Moce w obwodach RLC przy wymuszeniu sinusoidalnym
3.3. Moc bierna
W obwodach elektrycznych prądu sinusoidalnego definiuje się trzecią wielkość energetyczną będącą iloczynem napięcia i prądu oraz sinusa kąta przesunięcia fazowego między nimi. Wielkość ta oznaczana jest literą Q i nazywana mocą bierną
![]() |
(3.6) |
Jednostką mocy biernej jest war (var) będący skrótem nazwy woltamper reaktywny.
W przypadku rezystora, dla którego przesunięcie fazowe jest równe zeru (
) moc bierna jest zerowa Moc bierna może się więc wydzielać jedynie na elementach reaktancyjnych, gdyż tylko dla nich przesunięcie fazowe prądu i napięcia jest różne od zera. Przesunięcie fazowe prądu i napięcia na elementach reaktancyjnych (cewce i kondensatorze) przyjmuje wartość +90 dla cewki oraz -90 dla kondensatora, co oznacza, że sinus kąta jest odpowiednio równy równy +1 dla cewki (moc bierna cewki jest uważana za dodatnią) oraz –1 dla kondensatora (moc bierna kondensatora jest uważana za ujemną). Stąd przy uwzględnieniu znaku wzór na moc bierną elementów reaktancyjnych o reaktancji X może być przedstawiony w trzech równorzędnych postaciach
![]() |
(3.7) |
W ogólności kąt przesunięcia fazowego
uważa się za dodatni dla obwodów o charakterze indukcyjnym (napięcie wyprzedza prąd) a za ujemny dla obwodów o charakterze pojemnościowym (napięcie opóźnia się względem prądu). Moc bierna obwodów o charakterze indukcyjnym jest w sumie mocą indukcyjną, kojarzona z wartością dodatnią a moc bierna obwodów o charakterze pojemnościowym jest w sumie mocą pojemnościową i kojarzoną z wartością ujemną.

