Podręcznik
3. Moce w obwodach RLC przy wymuszeniu sinusoidalnym
3.3. Moc bierna
W obwodach elektrycznych prądu sinusoidalnego definiuje się trzecią wielkość energetyczną będącą iloczynem napięcia i prądu oraz sinusa kąta przesunięcia fazowego między nimi. Wielkość ta oznaczana jest literą Q i nazywana mocą bierną
(3.6) |
Jednostką mocy biernej jest war (var) będący skrótem nazwy woltamper reaktywny.
W przypadku rezystora, dla którego przesunięcie fazowe jest równe zeru () moc bierna jest zerowa Moc bierna może się więc wydzielać jedynie na elementach reaktancyjnych, gdyż tylko dla nich przesunięcie fazowe prądu i napięcia jest różne od zera. Przesunięcie fazowe prądu i napięcia na elementach reaktancyjnych (cewce i kondensatorze) przyjmuje wartość +90 dla cewki oraz -90 dla kondensatora, co oznacza, że sinus kąta jest odpowiednio równy równy +1 dla cewki (moc bierna cewki jest uważana za dodatnią) oraz –1 dla kondensatora (moc bierna kondensatora jest uważana za ujemną). Stąd przy uwzględnieniu znaku wzór na moc bierną elementów reaktancyjnych o reaktancji X może być przedstawiony w trzech równorzędnych postaciach
(3.7) |
W ogólności kąt przesunięcia fazowego uważa się za dodatni dla obwodów o charakterze indukcyjnym (napięcie wyprzedza prąd) a za ujemny dla obwodów o charakterze pojemnościowym (napięcie opóźnia się względem prądu). Moc bierna obwodów o charakterze indukcyjnym jest w sumie mocą indukcyjną, kojarzona z wartością dodatnią a moc bierna obwodów o charakterze pojemnościowym jest w sumie mocą pojemnościową i kojarzoną z wartością ujemną.