Rozdział 3. ELEMENTY GEOMETRII OBLICZENIOWEJ

3.4. Zorientowanie punktów na płaszczyźnie

Drugim bardzo prostym zagadnieniem, które często występuje w zagadnieniach graficznych jest określenie zorientowania trójki punktów na płaszczyźnie (rys.3.4). Dane są trzy punkty na płaszczyźnie, należy określić ich zorientowanie. Oczywiście należy pamiętać o przypadkach szczególnych, stąd rozpatruje się punkty różne i niewspółliniowe. Zadanie to ma oczywiście eleganckie rozwiązanie w postaci wektorowej. Wystarczy wyznaczyć dwa wektory rozpięte na badanych trzech punktach, a następnie obliczyć ich iloczyn wektorowy. Analiza zwrotu wektora wynikowego pozwala określić poszukiwane zorientowanie.

Rys.3.4. Zorientowanie punktów a) zgodnie z ruchem wskazówek zegara,  b) przeciwne do ruchu wskazówek zegara.


Zastosowanie macierzy współrzędnych (przez analogię do macierzy określającej iloczyn wektorowy) upraszcza obliczenia.

Niech dane będą trzy niewspółliniowe punkty P1[x1,y1], P2[x2,y2], P3[x3,y3]. Zadaniem jest określenie zorientowania (rys.3.4).

 

Można wyznaczyć macierz M :


Analiza wyznacznika tej macierzy pozwala w prosty sposób rozwiązać zadanie.

  • Jeśli  det  M > 0    mówimy  o  dodatnim  zorientowaniu  (lewoskrętnym  lub  przeciwnym  do  ruchu  wskazówek  zegara  (CCW – counter-clockwise).
  • Jeśli  det  M < 0    mówimy  o  ujemnym  zorientowaniu  (prawoskrętnym  lub  zgodnym  z  ruchem  wskazówek  zegara     (CW – clockwise).