Podręcznik
1. Metoda równań różniczkowych w analizie stanów nieustalonych w obwodach
1.8. Wartości własne i wektory własne macierzy kwadratowej
Załóżmy, że A jest macierzą kwadratową stopnia n. Macierz (s1-A) nazywana jest macierzą charakterystyczną A, przy czym 1 oznacza macierz jednostkową stopnia n, to jest macierz diagonalną 1=diag(1, 1,..., 1). Wyznacznik macierzy charakterystycznej det(s1-A) nazywamy wielomianem charakterystycznym macierzy, a równanie
det(s1-A) = 0 |
(1.18) |
nazywamy równaniem charakterystycznym macierzy A. Równanie to po rozwinięciu wyrażenia wyznacznika przyjmuje postać wielomianu n-tego stopnia
(1.19) |
Pierwiastki tego równania s1, s2, ..., sn nazywamy wartościami własnymi macierzy A. Mogą one przyjmować wartości rzeczywiste lub zespolone, pojedyncze lub wielokrotne. Z każdą wartością własną si skojarzony jest wektor własny xi o niezerowej wartości i wymiarze n, spełniający równanie
(1.20) |
Jeśli wszystkie wartości własne są różne to na podstawie równania (1.20) można napisać n równań liniowych o postaci
................... |
(1.21) |
z rozwiązania których można wyznaczyć wszystkie wektory własne xi. W Matlabie wartości i wektory własne sa wyznaczane przy użyciu funkcji eig.
Dla macierzy stanu
wyznaczyć wartości i wektory własne
Rozwiązanie
Równanie charakterystyczne
Pierwiastki tego równania będące wartościami własnymi A są równe s1=-4 oraz s2=-1. Wektory własne spełniają relację (1.25), która w naszym przypadku przyjmie postać
Powyższym równaniom odpowiadają cztery równania skalarne o postaci
Biorąc pod uwagę, że dwa spośród nich są zależne, dwie zmienne można przyjąć dowolnie, na przykład x11=1 oraz x22=-1. Z rozwiązania pozostałych 2 równań otrzymuje się wektory własne o postaci
Napisać układ równań stanu dla obwodu elektrycznego przedstawionego na rys. 1.1
Rys. 1.1. Schemat obwodu do przykładu 1.2
Rozwiązanie
Z praw Kirchhoffa napisanych dla obwodu z rys. 1.1 wynikają następujące równania
Biorąc pod uwagę, że
oraz
równania Kirchhoffa można przekształcić do równoważnej postaci równań różniczkowych
które przyjmują uporządkowaną formę odpowiadającą postaci (1.5)
Równania powyższe można zapisać w postaci zależności macierzowej równania stanu, w której zmiennymi stanu są prąd cewki i napięcie kondensatora.
Wektor stanu x jest równy
a wektor wymuszeń
Obwód liniowy zawierający dwa elementy reaktancyjne (cewka i kondensator) opisuje się więc macierzowym równaniem stanu drugiego rzędu. Macierz stanu A jest macierzą również drugiego rzędu o współczynnikach uzależnionych od wartości rezystancji, pojemności oraz indukcyjności. Macierz B zawiera dwa wiersze (liczba zmiennych stanu) oraz dwie kolumny (liczba wymuszeń w obwodzie). Przyjmując w analizie wartości liczbowe obwodu: R=2W, L=1H, C=1F otrzymuje się macierz stanu A o postaci
Równanie charakterystyczne tej macierzy jest równe
Wartości własne (pierwiastki równania charakterystycznego) są w tym przypadku sobie równe i wynoszą s1 = s2 = -1. Dla rozważanego obwodu RLC są one położone w lewej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej s na ujemnej osi rzeczywistej.