Podręcznik
1. Metoda równań różniczkowych w analizie stanów nieustalonych w obwodach
1.10. Obliczanie stanu nieustalonego w obwodzie metodą zmiennych stanu
Jak zostało przedstawione na wstępie najwygodniejszą metodą obliczenia przebiegów czasowych w stanie nieustalonym metodą zmiennych stanu jest rozdzielenie stanu nieustalonego po przełączeniu w obwodzie na stan ustalony i przejściowy. Stan ustalony określany jest metodą symboliczną, a stan przejściowy metodą zmiennych stanu. W ten sposób unika się trudnego problemu całkowania złożonych zależności matematycznych. W efekcie rozwiązanie stanu nieustalonego w obwodzie składa się z następujących etapów.
- Określenie warunków początkowych w obwodzie przed przełączeniem. W praktyce oznacza to wyznaczenie prądów cewek i napięć kondensatorów w obwodzie w stanie ustalonym (np. metodą symboliczną), przejście na postać czasową tych rozwiązań i określenie wszystkich wartości prądów cewek i napięć kondensatorów w chwili przełączenia. Wartości początkowe iL(0-) oraz uC(0-) utworzą wektor stanu x w chwili początkowej 0-.
- Określenie stanu ustalonego w obwodzie po przełączeniu (np. metodą symboliczną). W wyniku otrzymuje się wartości ustalone prądów cewek iLu(t) i napięć kondensatorów uCu(t). Wartości te tworzą wektor xu(t) w stanie ustalonym.
- Określenie stanu przejściowego w obwodzie po przełączeniu. Obwód dla stanu przejściowego powstaje po odrzuceniu wszystkich źródeł wymuszających niezależnych (zwarcie źródeł napięcia e(t) oraz rozwarcie źródeł prądowych i(t)), od których odpowiedź w stanie ustalonym została już obliczona. Obwód taki opisuje się równaniem stanu o postaci dxp / dt=Axp którego rozwiązanie określone jest zależnością (1.17) przy warunkach początkowych określonych dla składowej przejściowej zmiennych stanu. Oznacza to konieczność określenia dla każdej cewki i kondensatora wielkości iLp(0+) oraz uCp(0+). Korzystając z równania (1.16) otrzymuje się
| (1.31) |
Po określeniu warunków początkowych dla składowej przejściowej można z zależności (1.17) wyznaczyć pełne rozwiązanie obwodu w stanie przejściowym.
- Rozwiązanie całkowite obwodu składa się z części ustalonej i przejściowej. Można je zapisać w postaci
| (1.32) |
co odpowiada zapisowi macierzowemu dla zmiennych stanu x(t)=xu(t)+xp(t).
|
a) |
b) |
Rys. 1.2 Obwód RLC do przykładu 1.4: a) obwód wyjściowy, b) postać obwodu do wyznaczenia stanu przejściowego
Rozwiązanie
Warunki początkowe w postaci prądu cewki i napięcia na kondensatorze oblicza się na podstawie stanu ustalonego przed przełączeniem. Przy stałym wymuszeniu w obwodzie (ω=0) cewka stanowi zwarcie a kondensator przerwę. Oznacza to, że prąd płynący w obwodzie jest równy iL(t)=6/10=0,6A. Stąd iL(0-)=0,6. Napięcie na kondensatorze (przed przełączeniem pozostaje poza obwodem) jest zerowe, stąd uC(0-)=0.
Po przełączeniu powstaje obwód złożony z szeregowego połączenia elementów R, L i C. W stanie ustalonym wobec ω=0 kondensator stanowi przerwę i prąd ustalony w takim obwodzie nie płynie, iLu(t)=0 a napięcie kondensatora uCu(t)=6. Oznacza to, że warunki początkowe dla składowej ustalonej dane są w postaci: iLu(0+)=0 oraz uCu(0+)=6.
Wyznaczenie stanu przejściowego rozpoczniemy od warunków początkowych dla tego stanu. Warunki początkowe dla stanu przejściowego określone są w postaci (patrz równanie (1.31))
Stąd warunki początkowe dla stanu przejściowego można zapisać w postaci wektorowej
Równania stanu przejściowego dotyczą obwodu bez wymuszeń zewnętrznych (źródło napięciowe zwarte) przedstawionego na rys. 1.2b. Z prawa napięciowego Kirchhoffa po uwzględnieniu równań elementów obwodu otrzymuje się następujące równania różniczkowe
Po uporządkowaniu tych równań otrzymuje się równanie macierzowe stanu w postaci
z którego wynika, że macierz stanu A jest równa
Równanie charakterystyczne dla macierzy A dane jest w postaci
Wartości własne są pierwiastkami równania charakterystycznego i równają się s1=-2, s2=-0,5.
Macierz eAt wyznaczymy stosując metodę Sylvestera. Zgodnie z tą metodą
Po wykonaniu odpowiednich operacji matematycznych otrzymuje się
Rozwiązanie określające wektor stanu w stanie przejściowym oblicza się z zależności
Całkowite rozwiązanie obwodu w stanie nieustalonym można więc przedstawić w postaci






![{x}_p(0^+)=\left[\begin{matrix}i_{Lp}(0^+)\\u_{Cp}(0^+)\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}0,6\\-6\\\end{matrix}\right] {x}_p(0^+)=\left[\begin{matrix}i_{Lp}(0^+)\\u_{Cp}(0^+)\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}0,6\\-6\\\end{matrix}\right]](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/27aac7e5774b18ba27e63eb8decea072.gif)


![\left[\begin{matrix}\frac{di_{Lp}}{dt}\\\frac{du_{Cp}}{dt}\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}-\frac{R}{L}&-\frac{1}{L}\\\frac{1}{C}&0\\\end{matrix}\right]\left[\begin{matrix}i_{Lp}\\u_{Cp}\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}-2,5&-0,5\\2&0\\\end{matrix}\right]\left[\begin{matrix}i_{Lp}\\u_{Cp}\\\end{matrix}\right] \left[\begin{matrix}\frac{di_{Lp}}{dt}\\\frac{du_{Cp}}{dt}\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}-\frac{R}{L}&-\frac{1}{L}\\\frac{1}{C}&0\\\end{matrix}\right]\left[\begin{matrix}i_{Lp}\\u_{Cp}\\\end{matrix}\right]=\left[\begin{matrix}-2,5&-0,5\\2&0\\\end{matrix}\right]\left[\begin{matrix}i_{Lp}\\u_{Cp}\\\end{matrix}\right]](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/67b1d6f1ca27dfb0c19b1d32a6e1dbed.gif)
![{A}=\left[\begin{matrix}-2,5&-0,5\\2&0\\\end{matrix}\right] {A}=\left[\begin{matrix}-2,5&-0,5\\2&0\\\end{matrix}\right]](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/cef46c86e66d2fa83784cffb29c4c798.gif)

![e^{{A}t}=e^{s_1t}\frac{\left(s_2{1}-{A}\right)}{\left(s_2-s_1\right)}+e^{s_2t}\frac{\left(s_1\mathbf{1}-{A}\right)}{\left(s_1-s_2\right)}=e^{-2t}\frac{\left[\begin{matrix}2&0,5\\-2&-0,5\\\end{matrix}\right]}{3/2}+e^{-0,5t}\frac{\left[\begin{matrix}0.5&0,5\\-2&-2\\\end{matrix}\right]}{-3/2} e^{{A}t}=e^{s_1t}\frac{\left(s_2{1}-{A}\right)}{\left(s_2-s_1\right)}+e^{s_2t}\frac{\left(s_1\mathbf{1}-{A}\right)}{\left(s_1-s_2\right)}=e^{-2t}\frac{\left[\begin{matrix}2&0,5\\-2&-0,5\\\end{matrix}\right]}{3/2}+e^{-0,5t}\frac{\left[\begin{matrix}0.5&0,5\\-2&-2\\\end{matrix}\right]}{-3/2}](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/9a83ffc80cc39a14c6022d36e551ee4f.gif)
![e^{{A}t}=\left[\begin{matrix}\left(1,33e^{-2t}-0,33e^{-0,5t}\right)&\left(0,33e^{-2t}-0,33e^{-0,5t}\right)\\\left(-1,33e^{-2t}+1,33e^{-0,5t}\right)&\left(-0,33e^{-2t}+1,33e^{-0,5t}\right)\\\end{matrix}\right] e^{{A}t}=\left[\begin{matrix}\left(1,33e^{-2t}-0,33e^{-0,5t}\right)&\left(0,33e^{-2t}-0,33e^{-0,5t}\right)\\\left(-1,33e^{-2t}+1,33e^{-0,5t}\right)&\left(-0,33e^{-2t}+1,33e^{-0,5t}\right)\\\end{matrix}\right]](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/a8ade2c5c6f7553a3170dd135c3e9a72.gif)
![{x}_p(t)=e^{{A}t}{x}_p(0^+)=\left[\begin{matrix}-1,2e^{-2t}+1,8e^{-0,5t}\\1,2e^{-2t}-7,2e^{-0,5t}\\\end{matrix}\right] {x}_p(t)=e^{{A}t}{x}_p(0^+)=\left[\begin{matrix}-1,2e^{-2t}+1,8e^{-0,5t}\\1,2e^{-2t}-7,2e^{-0,5t}\\\end{matrix}\right]](https://esezam.okno.pw.edu.pl/filter/tex/pix.php/2efd8d5e30ba683b9c6a6828a491e088.gif)

