Podręcznik Grafika komputerowa i wizualizacja
Rozdział 6. MODELOWANIE OBIEKTÓW
6.5. Reprezentacja z przesunięciem
Reprezentacja z przesunięciem (ang. sweep) nazywane czasem zagarnianiem lub zakreślaniem przestrzeni buduje obiekt przez przemieszczenie przekroju wzdłuż pewnej trajektorii. Obiekt tworzą wszystkie punkty znajdujące się na drodze przekroju. Najprostsze do takiej definicji są obiekty podobne do przedstawionego na rysunku 6.11. Ale również kula torus czy spirale są proste do takiego definiowania. Dla bardziej skomplikowanych kształtów można zaproponować możliwość zmiany kształtu w funkcji trajektorii oraz podział na fragmenty /sekcje (zagarnianie wielosekcyjne). Reprezentacja z przesunięciem stanowi niebezpośrednią definicję obiektu (w pewnym sensie także jego powierzchni). Bryła może być traktowana jako zbiór punktów – reprezentacja przestrzenna. Jednak konstrukcja obiektu jest realizowana przez pośrednią definicję: jak powstaje brzeg obiektu (jakie punkty przestrzeni będą tworzyły obiekt). Warto zwrócić uwagę na fakt, że takie podejście ma ograniczony zakres stosowania, brak jest formalnej teorii opisu, a także brak jest zasad określania/sprawdzania poprawności i schematu regularyzacji. Problemy te powodują, że reprezentacja z przesunięciem nie stanowi samodzielnego sposobu opisu. Najczęściej jest łączona z reprezentacją powierzchniową i służy do definicji położenia węzłów siatki wielokątów. Ewentualnie (rzadziej) jest łączona z konstruktywną geometrią brył.
Rys.6.11. Przekrój i trajektoria definiują obiekt.
Jak w prosty sposób zdefiniować szynę kolejową?
Podstawowe właściwości reprezentacji z przesunięciem można przedstawić jako:
- Zalety
- Naturalny i prosty sposób opisu obiektu.
- Intuicyjna definicja.
-
Wady
- Skomplikowana wizualizacja (brak definicji powierzchni bocznej obiektu !).
- Definicja pośrednia.
- Praktycznie funkcjonuje jako interfejs użytkownika (w środowisku aplikacji opis przekształcony w reprezentację CSG lub B-rep).
- Problem z opisem geometrii oraz opisem manipulacji obiektem.